تحليلي بر سهم ارتباطات غير‌ كلامي در كنش متقابل اجتماعي

An Analysis on the Contribution of Nonverbal Communication in Social Interaction

در اين مقاله، به تبيين سهم ارتباطات غير كلامي به‌مثابه يكي از سه سنخ ارتباطات اجتماعي يعني كلامي، غير ‌كلامي، و پيرا‌كلامي در كنش متقابل اجتماعي پرداخته شده است. در‌اين‌راستا، در آغاز سخن، اهميت توجه به نقش ارتباطات غير كلامي در روابط روزمره بين افراد و سو ِ ادراك‌ها و سو ِ ‌برداشت‌ها در كنش متقابل اجتماعي مطرح شده است. به‌دنبال آن، دو زير‌ساخت‌ نظري جامعه‌شناختي و روان‌شناختي اجتماعي كنش متقابل اجتماعي براي به‌تصوير‌كشيدن نقش مكمل و مهم ارتباطات غير ‌كلامي در مبادلات كلامي كنش‌گران در دريافت پيام تشريح و نقش نشانه‌هاي غير‌ كلامي و كاركردهاي آن‌ها بحث شده است. در ادامه، برخي از رفتارهاي غير‌ كلامي توصيف شده است و، در نتيجه‌گيري، ضمن جمع‌بندي موارد فوق بر نقش ارتباطات غير‌ كلامي و سهم آن در كنش متقابل اجتماعي و، در راستاي آن، ادراك اجتماعي، كه به تكوين برداشت‌ها در كنش‌گران منجر مي‌شود، تاكيد شده است.

This article deals with the contribution of nonverbal communication in three types of social interaction including verbal, nonverbal and paraverbal .Thus, in the first place it has paid attention to importance of nonverbal communication from sociological and social psychological perspectives in social interaction and then some kinds of nonverbal signals and cues that are recognized as more efficient in individual’s social perception has been mentioned. At the end consequences of the discussion has been summarized.