عنوان مقاله :
بررسي دقت راديوگرافي ديجيتال تفريقي در تشخيص پوسيدگي هاي ثانويه در دندانهاي مولر دايمي
عنوان فرعي :
Accuracy of Digital Subtraction Radiography for the detection of secondary caries in permanent molars(in vitro study)
پديد آورندگان :
پيماني، علي نويسنده عضو هييت علمي گروه آموزشي راديولوژي دهان، فك و صورت دانشگاه آزاد اسلامي واحد دندانپزشكي تهران , , نعمتي اناركي، سعيد نويسنده , , حسينخاني، سحر نويسنده دندانپزشك , , كمالي، بنت الهدي نويسنده دانشجوي دستياري راديولوژي دهان، فك وصورت دانشگاه آزاد اسلامي واحد دندانپزشكي تهران ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1392 شماره 37
كليدواژه :
مولرها , راديوگرافي ديجيتال تفريقي , پوسيدگي دنداني , راديو گرافي
چكيده فارسي :
خلاصه:
سابقه و هدف: بدليل محدوديت هاي راديوگرافي معمولي در تشخيص پوسيدگيهاي ثانويه، اين مطالعه با هدف تعيين قدرت راديوگرافي Digital Subtraction درتشخيص پوسيدگي هاي ثانويه انجام شد.
مواد و روش ها: مطالعه با طراحي تشخيصي بر روي 40 دندان مولر دايمي سالم كه در محلول فرمالين 10 درصد نگهداري شده بود انجام شد. 80 حفره كلاس دو استاندارد در سطوح مزيال و ديستال دندانها ايجاد و با آمالگام ترميم شد. دندانها توسط پوتي در فيلم نگهدارxcp ثابت شدند و تصاوير ديجيتال اوليه از هر دندان تهيه و در حافظه دستگاه ذخيره گرديد. سپس پوسيدگي ثانويه توسط فرز روند 1 به عمق 1 ميليمتر در ديواره لثه ايجاد شده، توسط موم قرمز ترميم شد. از دندانها مطابق تابش اوليه تصوير ديجيتال گرفته و تصاوير در حافظه دستگاه ذخيره شد. بعد از بررسي تصاوير توسط متخصصين، نتايج آماري با استفاده از نرم افزار (16) spss بررسي شد و شاخص هاي پنج گانه تشخيصي محاسبه شد.
يافتهها: PPV (ارزش پيش بيني مثبت) و) NPV(ارزش اخباري منفي) حساسيت و ويژگي به ترتيب، در ناحيه مزيال 6/71%، 4/75%، 6/69% و 2/77% و در ناحيه ديستال 77% ،87% و 86% ، 45/79% محاسبه گرديد. درناحيه مزيال ميزان خطاي تشخيص DSR (2/26%) نسبت به ناحيه ديستال (4/17%) بيشتر بود كه اين اختلاف از لحاظ آماري معنادار بود. (001/0 > P)
نتيجه گيري: به نظر مي رسد استفاده از راديوگرافي Digital subtraction در تشخيص پوسيدگي هاي ثانويه به خصوص در سطح ديستال دندان مفيد است.
كليد واژه ها: راديو گرافي، پوسيدگي دنداني، مولرها، راديوگرافي ديجيتال تفريقي
چكيده لاتين :
Abstract:
Background and aim: Due to the limitations of conventional radiography in the diagnosis of secondary caries. The purpose of this study was to assess the efficacy of Digital Subtraction Radiography in detection of secondary caries.
Materials and methods: This Diagnostic in-vitro study was conducted on 40 healthy permanent molars stored in 10% formalin solution. Eighty standard CL.II cavities were prepared on mesial and distal surfaces of sample teeth and were restored using amalgam restorations. Teeth were fixed in XCP Film holder with Putty and initial digital images were taken of each tooth and were stored in a memory device. Cavities for secondary caries were created in gingival walls of each tooth by a no.1 round bur to a depth of 1 mm. and were restored by red wax. The images are reviewed by experts and the results were analyzed of using statistical analysis software SPSS (16).
Results: The positive predictive value(PPV) and negative predictive vale(NPV), sensitivity and specificity,in the mesial surface were 71.6%,75.4% ,69.6% and 77.2% respectively and 77% , 87%, 86%, 79.4% in the distal surface. The diagnostic error rate in the mesial surface(26.2%)was higher compared to the distal surface.(17.4%), The difference was is statistically significant. (p < 0/001)
Conclusion: The results of this study showed that DSR can be useful in the evaluation of secondary caries.
Key words: Radiography; Dental Caries; Molars; Digital Subtraction Radiography Dental
Journal Res Dent Sci 2013;10(3): 186-191
عنوان نشريه :
تحقيق در علوم دندانپزشكي
عنوان نشريه :
تحقيق در علوم دندانپزشكي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 37 سال 1392
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان