تحليل و ارزيابي موانع اثربخشي دروس معارف اسلامي (مطالعه ي موردي دانشگاه علوم پزشكي كاشان)

An Analysis and Assessment of Obstacles to Effectiveness of Islamic lessons (A Case Study in Kashan University of Medical Sciences)

زمينه و هدف: هدف اين پژوهش تحليل و ارزيابي موانع اثربخشي دروس معارف اسلامي در دانشگاه علوم پزشكي كاشان بود. روش بررسي: جامعه ي آماري اين تحقيق شامل كليه ي دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي كاشان به تعداد 2457نفر بود كه به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي متناسب با حجم، تعداد 106 دانشجو به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات در اين تحقيق، پرسشنامه محقق ساخته در قالب 61 سوال بود كه ضريب پايايي آن از طريق آلفاي كرونباخ 83/0برآورد شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از شاخص هاي آماري استباطي (آزمونT، تحليل واريانس و ...) استفاده گرديد. يافته ها: يافته ها نشان داد كه وضعيت كلي اجراي برنامه هاي درسي معارف اسلامي در دانشگاه ها نسبتاً درحد مطلوب بود؛ ولي در عين حال مجموعه اي از عوامل دروني و بيروني مانع اثربخشي و تاثيرگذاري لازم روي دانشجويان مي گرديد. نتيجه گيري: در بين عوامل دروني مولفه ي ارزشيابي و در ميان عوامل بيروني عامل اجتماع و شرايط محيطي از نظر دانشجويان عمده ترين موانع اثربخشي دروس معارف اسلامي مي باشد

Background and Objective: The purpose of this research was analysis and evalution of obstacles to effectiveness of Islamic lessons in Kashan Universities Medical sciences. Materials and Methods: Statistical population of this research included all students in Kashan Universities Medical sciences (N=2457)out of which a sample of 106 students participated in the study. Data was collected using a questionnaire developed by the researchers with a Cronbach Alpha coefficient of 0.83. Results: Results indicated that although general attitude toward Islamic courses is relatively desirable, there are a series of internal and external factors which decreases efficiency and effectiveness of these lessons. Conclusion: Internal and external factors are the cause of decreased effectiveness of such lessons.