مساله وحي در حكمت سينوي، دغدغه ها و نوآوري ها

Vahy in the philosophy of Avicenna, problems and innovations

ابن سينا را مي‌توان جزو معدود فلاسفه‌اي دانست كه در ذيل فلسفه نبوي خويش به بررسي مساله دشوار وحي پرداخته است. او به واسطه دغدغه هايي كه در اين مساله دارد، رويكردي ذوابعاد پيدا مي‌كند. بر اين اساس وي شرط لازم تحصيل وحي را لحاظ نفس، خاصه نفوس انبيا به عنوان مولفه اي پويا و اشتداد پذير مي‌داند. وي بر خلاف فارابي با طرح فرايند القا به جاي اتحاد و همچنين مولفه عقل قدسي در دريافت كليات وحي، از برخي نقايص احتمالي رويكرد فارابي فاصله مي‌گيرد. اوج هنر ابن سينا را مي‌توان در ذيل تبيين وي از مفاهيم جزيي وحي مشاهده نمود. شيخ با مفهوم‌سازي قواي باطني نفس و تهيا امكان تحصيل انفعال محض نفس به واسطه فرايند اشتداد، مساله كيفيت عصمت نبي در فرايند دريافت جزييات وحي را به خوبي تبيين نموده است.

Avicenna can be included one of the few philosophers that he has studied difficult problem of Vahy (revelation in Islamic tradition) in his prophetic philosophy. Hi has several- sided view to the problem because of worries that he has in it. On this basis, he knows proviso of understanding of Vahy, attention to soul specially souls of prophets as a changeable and intensifying factor. He against Alfarabius, brings up the process of inspiration instead of union and so factor of sacred intellect in receiving universals of Vahy, consequently, his viewpoint is exonerated from some of the faults of Alfarabius’ viewpoint. The apogee of Avicenna’s art is observed in his explaining from particular concepts of Vahy. He has explained properly the problem of quality of prophet’s chastity in the process of receiving components of Vahy by explanation of intrinsic forces of soul. ?