بررسي ميزان پذيرش و امكان پياده‌سازي فناوري اطلاعات در كاركنان دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي بر اساس مدل ديويس (TAM)

Study on feasibility and acceptance of implementation of Technology Acceptance Model of Davis in staff of Shahid Beheshti University of Medical Sciences

سابقه و هدف: امروزه فناوري و تحولات آن به يكي از عناصر استراتژيك در سازمان‌ها تبديل شده است، به طوري كه تحولات و تكامل فناوري بيش از خود آن، آثار و پيامدهاي چشمگيري در سيستم‌هاي اقتصادي، اجتماعي و حتي سياسي دارد. هدف از مطالعه حاضر تعيين ميزان پذيرش و امكان پياده‌سازي مدل پذيرش فناوري ديويس در كاركنان دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي است. مواد و روشها: مطالعه حاضر از نوع توصيفي- همبستگي است. نمونه‌ها شامل 200 نفر از كاركنان شاغل دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد بهشتي تهران بودند كه با فناوري اطلاعات سروكار داشتند. نمونه‌گيري غير تصادفي و مبتني بر هدف بود. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه پژوهشگر ساخته 4 قسمتي شامل 35 سوال بر اساس سوالات پرسشنامه ديويس بود كه در شش بخش: درك بهكارگيري آسان فناوري اطلاعات، درك سودمندي استفاده از فناوري اطلاعات، نگرش به استفاده از فناوري اطلاعات، ويژگي برون‌داد، لذت مورد انتظار و تمايل به استفاده از فناوري اطلاعات تنظيم شده بود. اعتبار ابزار از روش شاخص اعتبار محتوا و صوري محاسبه شد. براي بررسي پايايي ابزار از روش همساني دروني استفاده گرديد. يافته‌ها: ميانگين سني كاركنان 5/38 سال بود و بر اساس مدل پذيرش فناوري ديويس، 65% فناوري اطلاعات را پذيرفته،20% در مرحله گذر پذيرش فناوري اطلاعات بوده و 15% هنوز به مرحله پذيرش وارد نشده‌ بودند. بيشترين همبستگي در ابعاد الگوي پذيرش فناوري اطلاعات، مربوط به آسان شدن كارها با به‌كارگيري فناوري اطلاعات و نگرش كار با فناوري اطلاعات بود. كمترين ميزان همبستگي بين سرگرم بودن و نتايج حاصل از ويژگيهاي برون‌داد با فناوري اطلاعات بود. نتيجه‌گيري: نگرش به استفاده از فناوري اطلاعات با درك به‌كارگيري آسان همبستگي مستقيم و مثبت و بالايي دارد. مهمترين عامل در الگوي پذيرش فناوري، درك به‌كارگيري آسان مي‌باشد كه با مطالعه حاضر همخواني دارد. با توجه به نتايج اين پژوهش به نظر مي‌رسد مسوولين آموزش بايستي به تشويق افراد جامعه در امر به‌كارگيري فناوري اطلاعات از طريق ترغيب گروههاي هدف توجه بيشتري نمايند و با ايجاد بسترهاي مناسب، آموزش گروهي در محيطهاي علمي داشته باشند.

Background and Aim: Today, developments in technology and the organization has become one of the strategic elements. The aim of the present study was to determine the adoption and implementation of the Technology Acceptance Model of Davis in staff of Shahid Beheshti University of Medical Sciences. Materials and Methods: This was a descriptive-correlation study. The Sample consisted of 200 staff members of Shahid Beheshti University of Medical Sciences. Sampling was non-random and purposive. Data was collected by four-part questionnaire consisting of 35 questions about Davis questionnaire, in which 6 parts were assessed: perceived ease-of-use, perceived benefits-of-use, attitude towards using information technologies, expected outputs, fun features, and wanting to use information technologies. Validity was calculated using content validity and face validity index. The reliability was assessed by internal consistency (test re-test). Results: The mean age of samples was 38.5 years. The results showed that 65% of samples had accepted information technology, 20% were in transition stage to adoption and 15% have not yet accepted it. The highest correlation were seen in ease-of-use and attitude towards using information technologies while the lowest correlation was seen in fun features. ‍Conclusion: Results of the study showed that attitude to the use of information technology has direct, positive and high correlation with perceived ease-of-use. The most important factor of IT acceptance model is perceived ease-of-use which is consistent with present study. Based on the results of this study, education authorities should encourage the use of information technology in society by encouraging more of the target groups and by creating a platform for education.