عنوان مقاله :
اثربخشي زوج درماني شناختي- رفتاري بر اختلال استرس پس از ضربه و افسردگي جانبازان
عنوان فرعي :
The Effectiveness of Cognitive-Behavioral Conjoint Therapy on Post-Traumatic Stress Disorder and Depression in Veterans
پديد آورندگان :
ذوقي پايدار، محمدرضا نويسنده , , سهرابي اسمرود، دكتر فرامرز نويسنده , , يعقوبي، ابوالقاسم نويسنده ,
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه سال 1392 شماره 1
كليدواژه :
افسردگي , اختلال استرس , زوج درماني شناختي- رفتاري
چكيده فارسي :
چكيده
هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي زوج درماني شناختي- رفتاري بر اختلال استرس پس از ضربه و افسردگي جانبازان همدان بود. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي و از لحاظ روش از نوع نيمه تجربي با طرح پيشآزمون، پسآزمون و پيگيري بود. تعداد 24 نفر از جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه ناشي از جنگ، به صورت تصادفي به دو گروه آزمايش(زوج درماني شناختي- رفتاري)(12 نفر) و گروه كنترل(ليست انتظار)(12 نفر) تقسيم شدند. آزمودنيهاي گروه آزمايش به مدت 12 جلسه 5/1 ساعته، در جلسات زوج درماني شناختي- رفتاري شركت كردند. از فهرست اختلال استرس پس از ضربه ويرايش نظامي( PCL-M) و پرسشنامه افسردگي بك(BDI) براي جمعآوري دادهها استفاده شد. نتايج نشان داد كه ميان دو گروه مداخله و كنترل از لحاظ شدت اختلال استرس پس از ضربه و افسردگي، پس از خاتمه جلسات درماني تفاوت معناداري وجود دارد. زوج درماني شناختي- رفتاري بهطور معناداري شدت اختلال استرس پس از ضربه همچنين ميزان افسردگي را در گروه آزمايش كاهش داد و زوج درماني شناختي- رفتاري در كاهش شدت نشانههاي اختلال استرس پس از ضربه و افسردگي همراه آن موثر بوده است.
واژگان كليدي
اختلال استرس؛ افسردگي؛ زوج درماني شناختي- رفتاري
چكيده لاتين :
Abstract
The aim of the present research was to study the effectiveness of Cognitive–behavioral conjoint therapy on PTSD and depression of veterans in Hamadan, Iran. This study is a quasi-experimental design with pre-test, post-test and follow up type. 24 veterans suffering from PTSD were divided randomly into intervention (CBCT) and control groups. The intervention group administered 12 sessions of Cognitive–behavioral conjoint therapy, 1.5 hours weekly. PTSD checklist-military version (PCL-M) and beck depression inventory (BDI) were used to collect the data. There was a significant difference between intervention and control groups in PTSD and depression after the final session of intervention. Cognitive–behavioral conjoint therapy decreased the severity of PTSD and the rate of depression in the intervention group. Cognitive–behavioral conjoint therapy was effective on reduction of symptoms in PTSD and co-morbid depression,
Key Words
Depression; Post-traumatic Stress Disorder; Cognitive–behavioral conjoint therapy
عنوان نشريه :
مطالعات زن و خانواده
عنوان نشريه :
مطالعات زن و خانواده
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه با شماره پیاپی 1 سال 1392
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان