بررسي بازتاب جلوه هاي فرهنگ عامه (فولكلور) در داستان هاي جلال آل احمد

Study of the Reflection of Popular Culture (Folklore) in Aleh-Ahamd’s Stories

با رواج داستان‌نويسي نوين و تغيير زبان و سبك نوشتار و ورود درون مايه هاي جديد به عرصه ادبيات داستاني، داستان و رمان نيز پذيراي فرهنگ عامه شد. اين مسايل در كنار يكديگر باعث توجه پژوهشگران و نويسندگان به فرهنگ توده مردم گشت. يكي از اين رويكردها بررسي تاثير فرهنگ بومي و عامه شامل گويش، آداب و رسوم محلي، اصطلاحات و ضرب‌المثل هاي بومي و.... است. ادبيات داستاني امروز به دليل الهام گرفتن از زندگي مردم عادي و پرداختن به مشكلات، دغدغه ها و گرفتاري هاي اين قشر از جامعه، تا حد زيادي تحت تاثير و نفوذ فرهنگ عاميانه قرار گرفته است. جلال آل احمد با به كارگيري‌اين عناصر گامي‌در جهت زنده كردن و زدودن غبار از چهره ‌اين عناصر برداشت. وي با تيزبيني خاص يك نويسنده در برخي از داستان هاي خود و با توجه به شخصيت‌ها و فضاي داستان از عناصر فرهنگ عامه استفاده كرد.داستان هاي مجموعه«نفرين زمين»، «زيارت»، «تابوت»، «نون والقلم»، «سمنوپزان»، «اي لامس سبا»، «مدير مدرسه»، «سنگي بر گوري» و «الگمارك و المكوس» داراي بيش ترين بسامد كاربرد عناصر فرهنگ عاميانه (فولكلور) هستند.آل احمد درداستان‌هاي تمثيلي و واقع‌گرايانه خود به طرح مشكلات و مسايل سياسي و اجتماعي ايران و مردم پرداخت. توجه به اين نوع مسايل موجب شد تا بيش تر شخصيت‌هاي داستان‌هاياو را مردم عادي تشكيل بدهد. با توجه به مطالب فوق و هم چنين گستردگي و اهميت ادبيات داستاني ايران، اين پژوهش بر آن است كه بازتاب فرهنگ عامه را در آثار داستاني جلال آل احمد بررسي و ارزيابي كند.

With the spread of modern story writing and changes in the language and style of writing, and also by the emergence of new themes in the field of narrative literature, stories and novels hosted folklore (popular culture). As a result researchers and writers became interested in folklore. One of theissues dealtwith is the effect of popular culture,including dialects and local customs, idioms and proverbs, on narratives. By inspiring the life of ordinary people and dealing with their concerns and problems, modern fiction has largely gone under the influence of popular culture. Jalal Aleh-Ahmad used these elements and took a long step to bring them back to life.He is a writer with special vigilance who used the elements of popular culture in some of his stories and charactersization.In stories such as Nefrin-e Zamin (The Curse of the Land), Ziyarat (The Pilgrimage), Taboot (The Coffin), Nun Va Al-Galam (Bread and Pen), Samanou-pazan (Making Samanu), Ay Lams-eSaba,(You Impious), Modire Madrese (The Principal), Sangi bar Gouri (A Rock on a Grave) and Algomark and Alma‘kous, he has frequently used the elements of folklore. In allegorical and realistic stories,Aleh-Ahmed tends to pay attention to social and political problems of Iran and the Iranians. Paying attention to these kind of issues led him to choose most of his characters from ordinary people. Regarding the issuesin question andthe spread and importance ofPersian narrative literature, this study tries to consider and survey the reflection of popular culture in Aleh-Ahamd’s works.