انسجام اجتماعي شهري و عوامل مرتبط بر آن در شهر كرمانشاه

Urban Social Solidarity and Factors Affecting It in the City of Kermanshah

بررسي موضوع انسجام اجتماعي در جامعه و دلايل كاهش يا افزايش آن از حيث نظري و تجربي، روندي تاريخي دارد. در هر جامعه‌اي بايد حداقلي از وحدت در زمينه ارزش‌ها و هنجارهاي اجتماعي وجود داشته باشد تا همنوايي و مشاركت بين افراد جامعه به وجود آيد. انسجام اجتماعي پديده‌اي نيست كه يك بار براي هميشه بررسي شود، بلكه نيازمند بازسازي و بازتوليد مستمر است؛ به همين دليل هدف تحقيق حاضر بررسي برخي عوامل مرتبط با انسجام اجتماعي در شهر كرمانشاه است. داده‌هاي اين تحقيق با استفاده از روش پيمايش از يك نمونه 400 نفري در شهر كرمانشاه كه با روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند، به‌دست آمد. براي تجزيه و تحليل رابطه بين متغيرهاي مستقل و وابسته از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون استفاده شد. بر اساس يافته‌هاي تحقيق رابطه مستقيم و معناداري بين متغيرهاي اعتماد اجتماعي (512/0=r)، اعتماد نهادي (300/0=r) و مشاركت اجتماعي (214/0=r) با انسجام اجتماعي وجود دارد. نتايج نشان مي‌دهد كه در مجموع همه متغيرهاي مستقل بجز رضايت از زندگي با متغير وابسته رابطه معناداري دارند. كليد واژه‌ها: همبستگي، انسجام اجتماعي، اعتماد اجتماعي، اعتماد نهادي، رضايت از زندگي، روابط اجتماعي.

Studying the issue of social solidarity and the theoretical and empirical factors that affect its increase or decrease has had a historical trend. A minimum amount of unity in terms of values and norms should exist if cooperation and conformity among member is to prevail. Social solidarity is not a phenomenon that can be created once and for all but it is something that needs constant recreation and rebuilding. Hence, the purpose of this article is study some of the social factors that are related to social solidarity in the city of Kermanshah. Therefore, a sample of 400 individuals was selected using simple random sampling. Pearson correlation coefficient and regression tests were used to test the relationships among variables. The results showed that a significant and positive relation existed between social trust (r=0.512), institutionalized trust (r=0.300), social participation (r=0.214) and social solidarity. Life satisfaction had no relations to social solidarity. The results of regression analysis indicated that all the independent variables together could explain about 61 percent of the variance of the dependent variable (social solidarity).