رابطه نتايج آزمون‌هاي سنتي و اصلاح شده نشستن و خمش به جلو با برخي متغيرهاي آنتروپومتريك در دانش‌آموزان پسر مقطع راهنمايي

The relationship between the traditional and modified sit-and-reach tests scores with some anthropometric variables in secondary boy students

چكيده مقدمه: آزمون‌هاي سنتي و اصلاح شده نشستن و خمش به جلو به طور رايجي براي ارزيابي انعطاف‌پذيري كمر و همسترينگ مورد استفاده قرار مي‌گيرند. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي رابطه بين نتايج آزمون‌هاي سنتي و اصلاح شده نشستن و خمش به جلو با برخي متغيرهاي آنتروپومتريك در دانش‌آموزان پسر مقطع راهنمايي بود. مواد و روش‌ها: 92 دانش‌آموز (با ميانگين سني 67/5 ± 22/13 سال) به عنوان آزمودني در اين تحقيق شركت كردند. متغير‌هاي آنتروپومتريك وزن، طول قد، طول اندام تحتاني، طول تنه و نسبت طول اندام تحتاني به بالاتنه اندازه‌گيري شد. سپس آزمودني‌ها، آزمون‌هاي سنتي و اصلاح شده نشستن و خمش به جلو را اجرا كردند. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از رگرسيون خطي براي محاسبه ضريب تعيين و ضريب استاندارد B استفاده شد. يافته‌ها: ضريب تعيين به دست آمده براي آزمون سنتي (081/0) كمتر از آزمون اصلاح شده (179/0) بود. همچنين طول بالاتنه، بيشترين تاثير و قد، كمترين تاثير را بر نتايج آزمون سنتي (24/1 = B و 80/0 = B) و اصلاح شده (61/2 = B و 82/1- = B) انعطاف‌پذيري داشتند. نتيجه‎گيري: نتايج هر دو آزمون سنتي و اصلاح شده نشستن و خمش به جلو، با برخي از متغيرهاي آنتروپومتريك رابطه دارند. بنابراين، در هنگام استفاده از آن‌ها بايد تفاوت‌هاي فردي را مورد توجه قرار داد. كليد واژه‌ها: ويژگي‌هاي آنتروپومتريك، انعطاف‌پذيري، آزمون سنتي نشستن و خمش به جلو، نشستن و خمش به جلو اصلاح شده

Abstract Introduction: The traditional and modified sit-and-reach tests (SRT) are commonly used to assess the flexibility of the spine and hamstring muscles. The aim of this study was to explore the relationship between traditional and modified sit-and-reach tests scores with some anthropometric variables in secondary boy students. Materials and Methods: Ninety-two male students (Mean age ± SD; 13.22 ± 5.67 years) participated in this study. Anthropometric variables of weight, height, lower limbs length, trunk length and ratio of the lower extremity length to the upper body were measured. Then subjects performed traditional and modified flexibility tests. Linear regression was used to calculate the coefficient of determination and standardized B coefficient. Results: The results indicated that, coefficient of determination of modified test was less than the coefficient of determination of traditional test (P = 0.081 and P = 0.179, respectively). Also, the length of upper extremity and height had the most and the least impacts on the results of traditional (B = 1.24 and B = 0.80, respectively) and modified (B = 2.61 and B = -1.82, respectively) flexibility tests. Conclusion: These findings show that the anthropometric variables affect on the scores of both traditional and modified sit and reach tests relatively. Therefore the individual differences should be considered while application of these selected tests. Keywords: Anthropometric variables, Flexibility, Traditional sit and reach test, Modified sit and reach test