مولفه‌هاي قدرت نرمِ جمهوري اسلامي ايران با رويكرد اسلامي

An Islamic Approach to the Components of the Soft Power of the Islamic

جمهوري اسلامي ايران بر مبناي آموزه‌هاي اسلام و تاكيد بر مولفه‌هايي مانند فرهنگ و ارزش‌هاي سياسي شكل گرفت. اين امر ماهيت انقلاب و نظام جمهوري اسلامي ايران را از ديگر نظام‌ها متفاوت ساخت. در مفهوم سازي اوليه از قدرت نرم مولفه‌هايي مثل فرهنگ، ارزش‌هاي سياسي و مطلوب‌هاي سياست خارجي بيان گرديده است، بر اين اساس، مولفه‌هاي قدرت نرمي كه در اسلام مطرح مي‌باشد، متفاوت از آن چيزي است كه در مفهوم سازي اوليه از اين قدرت توسط جوزف ناي ارايه شده است. علت اين تفاوت در نوع نگاه به قدرت، انسان، اخلاق و خدا است. منابع قدرت نرم اسلامي، بر ارزش‌هايي چون ايثار، شهادت طلبي، معنويت گرايي، عدالت باوري، ولايتمداري، حق گرايي و استقلال طلبي استوار است به گونه‌اي كه ضمن ايجاد تحول فرهنگي در سطح داخلي بر روند تحولات خودباوري ديني و بيداري اسلامي در حوزه پيراموني خود نيز تاثير گذار بوده است.

The Islamic Republic of Iran was formed on the basis of doctrines of Islam emphasizing on such components as culture and political values, an event which distinguished the nature of Islamic Revolution and the system of the Islamic Republic of Iran from that of other systems. Such components as culture, political values and ideals of foreign policy are mentioned in the early conceptualization of soft power. Accordingly, the components of soft power introduced by Islam are different from the ones proposed by Joseph Nye in the early conceptualization of this power. This difference lies in the way power, man, ethics, and God are perceived. The sources of Islamic soft power are based on such values as self-sacrifice, martyrdom-seeking, spiritualism, justice- orientation, guardianship-centeredness, truth-orientation, and independence-seeking in such a way that this power has not only caused internal cultural change but also have influenced the external process of religious self-confidence and Islamic awakening