آسيب‌هاي زانو و عوامل همراه در ورزشكاران استان گيلان

Evaluation of the Factors Associated with Knee Injuries among Guilan Athletes

چكيده مقدمه: شناخت اپيدميولوژي آسيب‌هاي زانو در ورزشكاران باعث پيشگيري بهتر و تشخيص و درمان موثرتري مي‌شود. در حد آگاهي ما در ايران در هيچ مطالعه‌اي فراواني آسيب‌هاي زانو به‌دنبال ورزش و عوامل مرتبط با آن اجرا نشده است، اين مطالعه درصدد پر كردن خلا موجود برآمده است. هدف: ارزيابي اپيدميولوژي آسيب‌هاي زانو در ورزشكاران مراجعه‌كننده به هيات پزشكي ورزشي استان گيلان در سال‌هاي 91-1389 مواد و روش‌ها: از 2035 ورزشكار با آسيب ناشي از ورزش مراجعه‌كننده به درمانگاه هيات پزشكي- ورزشي استان گيلان، 1409 مورد (2/69 ?) با مفصل زانو مرتبط بوده و در اين بررسي وارد شدند. پس از ثبت ويژگي‌هاي دموگرافي و معاينه فيزيكي، در لزوم راديوگرافي ساده رخ و نيم‌رخ زانو و در شك در تشخيص، ارزيابي تكميلي به كمك MRI و در نهايت آرتروسكوپي براي تعيين انواع آسيب‌هاي زانو اجرا شد. نتايج: 8/75 ? بيماران مرد و 2/24? زن بودند. پارگي رباط صليبي قدامي (ACL) شايع‌ترين علت آسيب داخل زانو (7/44?) بود و در رتبه‌هاي بعدي منيسك داخلي (5/23?) و منيسك خارجي (6/21?) قرار گرفتند. نزديك نيمي از بيماران بين 20-29 سالگي بودند. با وجود اين‌كه زنان تعداد كمتري را شامل مي‌شدند، اما ميزان پارگي ACL به‌طور معني‌دار در آنها بيشتر بود (0001/0 > P). بيشترين آسيب بدنبال دو ورزش اصلي فوتبال/فوتسال (56?) و ورزش‌هاي رزمي (31 ?) ايجاد شده بود. بيشترين ميزان پارگي ACL در مردان مربوط به رشته فوتبال (66?) و در زنان مربوط به ورزش‌هاي رزمي (89 ?) بود. نتيجه‌گيري: ميزان رخداد و الگوي آسيب‌هاي زانو در ورزشكاران به عواملي نظير نوع ورزش، جنس و سن ورزشكار وابسته است. اين مطالعه نشان داد كه پارگي رباط صليبي قدامي، شايع‌ترين آسيب به‌دنبال تروماهاي ورزشي بوده و زنان رزمي‌كار و مردان فوتباليست بيش از ساير ورزشكاران در معرض اين آسيب قرار دارند

Abstract: Introduction: The knee is the most commonly injured joint by adolescent athletes. Since there is almost no published study reporting the type and frequency of knee injuries among Iranian athletes, this study is sought to fill the mentioned gap. Objectives: This study aimed to determine the epidemiology of knee injuries among the patients presented to Sports Medicine Committee of Guilan Province from 2010 to 2012. Materials and Methods: Of the 2035 patients, 1409 injuries (69.2%) were associated with the knee joint. 68.1% of those patients were men and 31.6% were women. After recording the demographic characteristics and physical examination, plain antero-posterior and lateral radiographs were performed, if necessary, and in the suspected diagnosis, further evaluation such as MRI and arthroscopy were performed. Results: ACL tear was the most common cause of internal knee injuries (44.7%), followed by medial meniscus (23.5%) and lateral meniscus (21.6%). Almost half of the patients were between the ages of 20-29 (43%). Despite the smaller number of women, the rate of ACL tears was significantly higher in them than that in men. The most common sports associated with internal knee injuries were soccer/futsal (56%) and martial arts (31%). The highest risk for ACL injury in male and female athletes was observed while performing soccer (66%) and martial arts (89%), respectively. Conclusion: Knowledge of the epidemiology and specific pattern of injury of the knee joint during sports may help prevent, diagnose, and treat knee joint injuries. Conflict of interest: non declared