مقايسه نتايج لقاح آزمايشگاهي در دو گروه بيماران مبتلا به نشانگان تخمدان پلي‌كيستيك

Comparison of IVF Outcome in Two Groap of Patients with PCOS

چكيده مقدمه: بيماران دچار نشانگان تخمدان پلي‌كيستي (Polycystic Ovary Syndrome) (PCOS)، به دليل حساسيت بالا به برانگيختگي تخمدان در درمان‌هاي ناباروري در ريسك بالاتر ابتلاي به نشانگان تحريك بيش از حد تخمدان (Ovarian Hyperstimulation Syndrome) (OHSS) پس از تزريق هورمون گونادوتروپين جفتي انسان (Human Chorionic Gonadotropin) (hCG) قرار دارد. يكي از روش‌هاي كاهش احتمال بروز اين نشانگان، كاهش دوز hCG است. هدف: بررسي تاثير كاهش دوز hCG بر نتايج لقاح آزمايشگاهي (In Vitro Fertilization) (IVF) در PCOS با تحريك كنترل شده تخمدان ‏ مواد و روش‌ها: در مطالعه‌اي گذشته‌نگر، تنها بيماران PCOS كه در آنها روش آهسته‌رهش آگونيست ‏GnRH‏ با تجويز مقدار كاهش يافته‌ي 3/1 ‏دوز ‏استاندارد بكار رفته بود (39 بيمار) ارزيابي شدند. تحريك تخمدان با گنادوتروپين يايسگي انسان (Human Menopausal Gonadotropins) (HMG) ‎‏آغاز و توسط هورمون محرك فوليكولي نوتركيب (Recombinant Follicle Stimulating Hormone) (‏rFSH‏) ‏ادامه يافت. براي القاي بلوغ نهايي اووسيت‌ها، براساس تعداد فوليكول‌هاي آنترال در نماي اولتراسون و ميزان استراديول (Estradiol) (E2) بيماران به دو گروه تقسيم شدند، در گروه اول 5000 واحد و در گروه دوم 10000 واحد hCG تجويز شد. سپس، متغيرهاي پايه و مربوط به تحريك در دو گروه نامبرده بررسي شد. نتايج: به غير از افزايش معني‌دار تعداد آمپول‌هاي گنادوتروپين در گروه دريافت‌كننده 10000 واحد hCG، ديگر متغيرهاي بررسي شده سن، شاخص توده بدني (Body Mass Index) (BMI)، هورمون لوتييني (Luteinizing hormone) (LH)، قند خون ناشتا (Fasting Blood Sugar) (FBS)، كلسترول، پرولاكتين، پرمويي، مدت دوره قاعدگي، تحريك تخمدان، ميزان استراديول در روز تزريق hCG و كسب شده، تعداد اووسيت‌هاي مرحله متافاز‌دو، تعداد جنين‌هاي انتقال يافته، ميانگين نمره كيفيت جنين‌هاي انتقالي، OHSS، نرخ لانه‌گزيني ادامه‌دار، ميزان حاملگي بيوشيمي و سقط جنين و تولد زنده در دو گروه تفاوت معني‌دار نشان نداد. ميزان E2 در روز تزريق hCG، تعداد همه اووسيت‌هاي كسب شده و اووسيت‌هاي مرحله متافاز دو در گروه دريافت‌كننده 5000 واحد hCG ، بيشتر بود. افزايش ميزان لانه‌گزيني ادامه‌دار، حاملگي بيوشيميايي و تولد زنده در گروه دريافت كننده 10000 واحد hCGديده شد. نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد كاهش دوز hCG در بيماران PCOS با تحريك كنترل‌شده تخمدان آهسته‌رهش و 3/1 دوز استاندارد آگونيست ‏GnRH، باعث كاهش نرخ لانه‌گزيني و نتايج IVF مي‌شود.

Abstract Introduction: PCOS (Polycystic ovary syndrome) patients undergoing infertility treatments present a greater sensitivity to gonadotrophins and higher incidence of OHSS when human chorionic gonadotropin (hCG) is administrated for the induction of final oocyte maturation. Lower dose of hCG can reduce the occurrence of OHSS Objectives: The aim of present study was to evaluate the effect of hCG dose reduction on IVF outcome in PCOS undergoing controlled ovarian hyperstimulation Materials and Methods: In this retrospective study, we included 39 women with PCOS who had undergone one-third dose depot GnRH agonist protocol. Ovarian stimulation was initiated with rFSH and continued by HMG. Final follicular maturation is triggered by 5000 (group A) or 10000 IU (group B) of hCG according to antral follicle count and estradiol levels. Basal and stimulation variables were analyzed between the groups. Results: There were no significant differences seen in all characteristics (Age, BMI, LH, FBS, cholesterol level, prolactin, Hirsutism, menstrual cycle, length of stimulation, E2 level on hCG day, number of total and MII oocytes, number of embryos transferred, mean transferred embryo score, OHSS, ongoing implantation rate, biochemical pregnancy rate, abortion rate, live birth rate) between the groups except for the number of GnRH ampoules. The E2 level and the number of total and metaphase II oocytes were higher in 5000 IU group. Higher rates of biochemical pregnancy, live birth and continuing pregnancy were observed in 10000 IU group. Conclusion: It seems that reduction in implantation rate and IVF outcome is related to lower dose of hCG in PCOS undergoing one-third dose depot GnRH agonist protocols. Conflict of interest: non declared