مقايسه دو روش تقويتي عضله چهارسر راني در محيط خشكي و محيط آب بر درد، عملكرد، تعادل ايستا و پوياي زنان مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال

Comparison of Two Methods Quadriceps Muscle Strengthening on Land and in the Water on pain, Function, Static and Dynamic Balance in Females with Patellofemoral Pain Syndrome

سندروم درد پاتلوفمورال يكي از رايج ترين آسيب‌هاي مفصل زانو است كه در جواني و بيشتر در ميان زنان شايع است. به دليل وجود درد، ضعف عضلاني و كاهش حس عمقي مفصل زانو، تعادل در اين افراد دچار نقصان است. هدف از مطالعه حاضر مقايسه دو روش تمرين درماني در محيط خشكي و آب بر بهبود درد، عملكرد حركتي، تعادل ايستا و پوياي افراد مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال است. در اين تحقيق كه به روش نيمه تجربي انجام شد، 20 زن مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال شركت و به صورت تصادفي به دو گروه تمرين درماني در آب و خشكي تقسيم شدند. دو گروه هشت هفته و هر هفته به مدت سه جلسه تمرين درماني دريافت كردند. از پرسشنامه‌هاي درد VAS و عملكرد حركتي كوجالا kujala، آزمون تعادل ايستاي شارپند رومبرگ و آزمون تعادل پوياي ستاره، قبل و بعد از دوره تمريني براي اندازه گيري درد، عملكرد، تعادل ايستا و پويا استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها و انجام آزمون‌هاي آماري لازم در اين مطالعه از نرم‌افزار SPSS نسخه 18 استفاده شد. سطح معني داري 05/0 در نظر گرفته شد. هر دو گروه پس از هشت هفته تمرين درماني در مقياس درد، عملكرد حركتي، شاخص تعادل ايستا و پويا تفاوت معني-داري نشان دادند (05/0p?). مقايسه داده‌هاي پس آزمون بين دو گروه در مقياس درد، عملكرد حركتي، شاخص تعادل ايستا و پويا تفاوت معني داري را نشان نداد (05/0p?). بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش، انجام تمرين درماني در آب و خشكي موجب كاهش درد، بهبود عملكرد، بهبود تعادل ايستا و پويا در مبتلايان به سندروم درد پاتلوفمورال مي‌شود. اگرچه نتايج آماري تفاوت معني داري را بين دو گروه در پس آزمون نشان نداد، تفاوت موجود در ميانگين درصد تغييرات دو گروه نشان مي دهد انجام تمرينات در آب بر كاهش درد، بهبود عملكرد، تعادل ايستا و پوياي افراد مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال تاثير كلينيكي بيشتري نسبت به خشكي دارد. با توجه به نتايج، انجام حركت درماني در آب به-عنوان روشي موثر براي درمان مبتلايان به سندروم درد پاتلوفمورال توصيه مي‌شود.

Patellofemoral pain syndrome) PFPS) is one of the most common knee injuries at a young age and is more common in women. Because of pain, muscle weakness and proprioception loss of in knee, these people have a deficit balance. The purpose of this study was Comparison of Land-based physical therapy with Aquatic physical therapy to improvement pain, physical function, static and dynamic balance in patient with PFPS. In this present quasi-experimental study twenty patients with PFPS participated and were divided into two groups: physical therapy on land and water. Subjects in both groups performed three sessions of exercise therapy per week for 8 weeks. In the beginning and at the end of the period, the patientsʹ pain, function, static and dynamic balance respectively was assessed by visual analogue scale, kujala score, sharpend Romberg and star excursion balance test. Data was analyzed using SPSS (version 18) at a significance level of (P ? 0.05). In this study, pain, function, static and dynamic balance scores of the both groups significantly improved after the exercise period (P ? 0.05). However, there was no significant difference of data between the two groups in pain, function, static and dynamic balance (P ? 0.05). The results showed that physical therapy in water and land can be used as a useful and effective method to reduce pain, improve function, static and dynamic balance of PFPS patients. Although the results did not show statistically significant differences between the two groups the difference between two groups in the mean percentage change indicates that the clinical effect of exercise in water is higher than the land. According to these results aquatic physical therapy is recommended as an effective method for the treatment of patients with patellofemoral pain syndrome.