مولفه هاي اخلاق علمي و شاگرد پروري در سيره علمي- آموزشي امام خميني(ره)

Parameters of scientific ethics and training students in the practical- teaching method of Imam Khomeini

مقاله حاضر به بررسي مولفه‌هاي اخلاق علمي و شاگردپروري در سيره علمي- آموزشي امام خميني(ره) مي‌پردازد. روش مورد استفاده در اين پژوهش تحليل اسنادي بوده و در اين باره منابع و مراجع موجود و مرتبط با موضوع مورد مطالعه مورد بررسي قرار گرفته‌اند. يافته‌ها كه حاصل بررسي سه سوال پژوهشي است، نشان مي‌دهد امام خميني‌(ره) به تربيت صحيح انسان و كسب عادات و رفتارهاي درست و دروني ساختن آنها توجه خاص داشته است و مسيله اساسي در زمينه تعليم و تربيت را روح و قلب آدمي مي‌‌داند و معتقد است كه اگر قلب آدمي الهي شود، همه كردار، رفتار و نيات او نيز الهي خواهد شد. در اين راستا سيره علمي – آموزشي امام مي‌تواند الگوي خوبي براي تعليم و تعلم باشد. در ادامه مقاله تلاش شده است به مولفه‌هاي اخلاق علمي امام مانند نظم و تواضع، احاطه و تسلط علمي، خلاقيت و نوآوري علمي و روحيه انتقاد‌پذيري اشاره شود. در بخش پاياني نيز مولفه‌هاي شاگرد‌پروري در سه محور تربيت اخلاقي، تربيت سياسي و تربيت علمي از نگاه امام مورد بحث قرار گرفته است.

The present article investigates the parameters of scientific morality in the school of Imam Khomeini. The methodology used in this paper is text analysis; the findings uncover that imam Khomeini pays specific attention to the correct training and adoption of customs and internalization of these in the process of education of soul. He believes that if the soul of human becomes heavenly, his behaviors and intentions would also become heavenly. The parameters found in this study are discipline, humbleness, mastery of the issue, creativity, and innovation, and welcoming criticism. In the last part of the paper the parameters for training students in three issues, namely, moral, political, and scientific training are discussed