مقايسه سه ترجمه انگليسي قرآن «شاكر، آربري، صفّارزاده» از سوره اعراف (مطالعه موردي 15 آيه)

A Comparison of the English Translations of Surah al-A’raf by Shakir, Arberry and Saffarzadeh Case Study: Fifteen Verses

مقاله حاضر درصدد است مقايسه اي كوتاه بين ترجمه هاي انگليسي قرآن شاكر، آربري و صفارزاده صورت داده و لغزشگاه هاي احتمالي آن ها را با هدف دستيابي به ترجمه صحيحتر و دقيقتر فراديد قرار دهد. تاثير مستقيم ترجمه در فهم صحيح قرآن كريم، خصوصًا براي آنها كه با زبان عربي آشنايي كافي ندارند، از يك سو و ارايه ترجمه اي وفادار و وافي به مقصود از قرآن كريم به زبان هاي خارجي، ضرورت نقد ترجمه هاي موجود و برنمودن نقاط قوّت و ضعف آن ها را بيش از پيش روشن مي سازد. اين تحقيق نشان ميدهد كه هر چند در سه ترجمهي مورد پژوهش، اختلاف چشمگيري ديده نميشود، امّا در عين حال ترجمه خانم صفّارزاده با انتخاب شيوه تفسيري در ترجمه، نسبت به دو ترجمه ديگر از امتيازات بيشتري برخوردار است؛ چرا كه در عين سادگي و رواني، از معادلهاي مصطلح در انگليسي امروزي، به خوبي استفاده كرده و ضمن رعايت ظرايف ادبي و بلاغي و پرهيز از واژه گزيني هاي عاميانه، با متن قرآن كريم مطابقت بيشتري دارد.

This paper seeks to compare the English translations of the Quran by Shakir, Arberry and Saffarzadeh and identify their likely flaws so that an understanding can be achieved about better and more accurate translation. The direct impact of translation on understanding the Quran correctly, especially for those who are not completely unfamiliar with Arabic, on the one hand, and the necessity for making loyal and accurate translations of the Quran into foreign languages, on the other, call for criticizing the existing translations of the Quran and revealing their strengths and weaknesses. The findings of the present research work indicate that although the three translations examined here are not considerably different, Saffarzadeh’s translation ranks relatively higher as it is based on interpretive translation technique, is simple and expressive and successfully utilizes current English equivalents. Also, her translation is more consistent with the text of the Quran since she has observed literary and rhetorical delicacies and avoided colloquial language.