اثربخشي برنامه آموزش شادي، بر عزّت نفس و افسردگي كودكان دبستاني (10-11 ساله)

Effectiveness of happiness training program on self-esteem and depression of elementary(10-11 year old) school children

زمينه و هدف: كودكان با عزّت نفس پايين، مستعد ابتلا به افسردگي هستند و افسردگي، بر كيفيّت زندگي و عملكرد تحصيلي تاثير مي‌گذارد؛ لذا پژوهش حاضر، با هدف بررسي اثربخشي آموزش برنامه شادي، بر كاهش نشانه‌هاي افسردگي، ابعاد آن و عزت نفس كودكان انجام شد. روش تحقيق: مطالعه از نوع نيمه‌تجربي، با گروه‌هاي مداخله و كنترل و طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون، بر روي دانش‌آموزان دبستاني ناحيه يك شهر اصفهان، در سال 1391 انجام شد. 30 نفر از كودكان داراي معيار پژوهش، به روش نمونه‌گيري هدفمند و مبتني بر ملاك، انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه مداخله و كنترل قرار گرفتند. مداخلات شامل 5 جلسه گروهي هفتگي (60 دقيقه‌اي) آموزش شادي براي كودكان و 7 جلسه گروهي هفتگي (40 دقيقه‌اي) براي والدين (مادر) بود. به منظور ارزيابي افسردگي و عزّت نفس كودكان، از مقياس‌هاي CDI و RSS، قبل و بعد از مداخله استفاده گرديد. داده‌ها، با استفاده از نرم‌افزار SPSS (ويرايش 16) و به كمك آمار توصيفي و تحليل كوواريانس تك‌متغيّري تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: آموزش برنامه شادي، بر كاهش نشانه‌هاي افسردگي كل و ابعاد خلق منفي، مشكلات بين‌فردي، فقدان لذّت و عزّت نفس منفي و نيز بر عزّت نفس كودكان گروه آزمايش، اثرات معني‌داري داشته (05/0P < )، اما بر بعد ناكامي، تاثير معني‌داري نداشته است (05/0P > )؛ همچنين اثر تعاملي جنسيّت و عضويّت گروهي بر افسردگي و عزّت نفس، معني‌دار نبود. نتيجه‌گيري: برنامه آموزش شادي، مي‌تواند نشانه‌هاي افسردگي كودكان را كاهش و عزّت نفس آنها را افزايش دهد؛ لذا لازم است در كنار ساير درمان‌هاي افسردگي مورد توجه واقع شود

Background and Aim: Children with low self-esteem are ready to suffering from depression and depression effects on life quality and educational function. Thus, the present research was done with the aim of a happiness training program effectiveness in decreasing depression symptoms, its dimensions, and self esteem of children. Materials and Methods: A quasi- experimental study with a control and a training group, covering pre-testing and post-testing, was conducted on 30 elementary school students of the first educational division of Isfahan city in 2012. The subjects had the appropriate properties of the research and were randomly selected using purposive method based on the criteria and Interventions included 5 weekly 60 minute group sessions teaching happiness to children and 7 weekly 40 minute group sessions for mothers. In order to assess the children’s depression and self-esteem, CDI and RSS were applied pre and post-interventionally. The obtained data was analysed by SPSS software (V: 16) employing descriptive statistics and one-variable co-variance. Results: Happiness training programs had significant effects on the decreasing of total depression symptoms, negative mood, interpersonal problems, anhedonia, negative self-esteem, and children’s self-esteem of the experimental group (P < 0.05). But, the programs were not significantly effective in frustration (P > 0.05). Interactive effect of gender and group membership on self-esteem and depression was also not significant. Conclusion: Happiness teaching programs can decrease depression symptoms n and increase children’s self-esteem. Therefore, it is necessary to take these programs into account while employing other depression treatments.