پيشينه عفونتهاي بورخولدريايي در ايران

A History of Burkholderia-caused Infections in Iran

هدف: اولين گزارش عفونتهاي بورخولدريايي در ايران در حدود بيش از چهل سال پيش نشان مي داد كه عفونت هايي با عامل بورخولدريا به صورت محدود و صرفا در جمعيت هاي حيواني گزارش مي شدند. اما به دنبال اعلام موارد انساني در سالهاي اخيرا در ايران، به نظر مي رسد كه توجه كافي به اين گونه از عفونتها در كشورمان صورت نگرفته و در تشخيص هاي باليني و آزمايشگاهي جز موارد خاص مد نظر قرار نمي گيرند. هدف از طراحي اين بررسي، اعلام وضعيت موجود عفونت بورخولدريايي در ايران به جهت اهميت دهي در سيستم هاي باليني و تشخيصي مي باشد. روش بررسي: اين مقاله، يك بررسي مروري است كه پس از جستجو در بانك هاي اطلاعاتي ISI, SCOPUS MEDLINE , NCBI, CDC, WHO استفاده شده و تا زمان ارسال براي چاپ، به روز شده است. همچنين براي جمع آوري گزارشات و مقالات مربوط به سال هاي گذشته، از كتاب هاي قديمي، كتابچه هاي خلاصه مقالات كنگره ها و همايش هاي مربوطه داخلي و خارجي استفاده شده است. يافته ها: پيشينه عفونت هاي بورخولدريايي در ايران به اولين گزارش رسمي جدا سازي عامل بيماري ملوييدوزيس از اسب- هاي انستيتو رازي در سال1970 و بعد از آن، يك مورد پنوموني انساني در سال 1977 اعلام گرديد. بعد از يك فاصله زماني طولاني، جداسازي و تعيين هويت درحد ژنومواريته باكتري بورخولدريا سپاشيا كمپلكس از پنوموني مبتلايان به سيستيك فايبروزيس در سال 2004 انجام شد. موارد بيماري گلاندرز در نزد ببرهاي ارسالي به باغ وحش تهران در سال 2011 گزارش گرديد و در نهايت در سال 2012 يك مورد بيماري ملوييدوزيس انساني در نزد مسافري كه به مدت دو هفته به منطقه بومي بيماريي سفر كرده بود، اعلام شد. بحث و نتيجه گيري: با توجه به اعلام موارد جديد عفونت هاي بورخولدريايي در جوامع انساني، در كشور ما معلوم نبودن جايگاه باكتري هاي جنس بورخولدريا در عفونتهاي رايج، مقاوم بودن برخي از عفونتهاي بورخولدريايي به آنتي بيوتيك، عدم تشخيص اين گونه عفونت ها در بالين و آزمايشگاه، موجه به نظر مي رسد كه محققان رشته هاي پزشكي و پيراپزشكي در زمينه شناسايي باليني و آزمايشگاهي باكتريهاي جنس بورخولدريا مطالعات بيشتري انجام داده، لذا جايگاه و اهميت اين دسته از باكتريها را در عفونتهاي موجود مشخص نمايند.

Purpose: The first report of Burkholderia caused- Infection in Iran dated back to forty years ago which showed this type of infection was limited among animal population. Recently, according to human case reports in Iran, little is reported about this infection and it is not considered in laboratory and clinical domains. Thus, the main aim of this study was to investigate the Burkholderia –caused infections in clinical and diagnostic systems. Methods: This review-article was performed after searching through NCBI, MEDLINE, SCOPUS, ISI, WHO and CDC data banks and it has been updated until submission date to the journal. The old data was collected through the earlier versions of journals, books and inter-& external related seminars. Results: The first Burkholderia-caused infection history in Iran was reported among horses from Razi Institute which inoculated with Burkholderia pseudomallei for vaccine production in 1970. Later on, one human case with pneumonia was reported in 1977. After a big gap, in 2004, the Iranian Burkholderia cepacia complex genomovars was isolated and identified among pneumonia in Cystic Fibrosis patients. At Tehran zoo, Glanders in imported Siberian tigers was reported at 2011 and finally the human isolated Burkholderia pseudomalleus in an individual traveler to endemic area was announced in 2012. Conclusion: According to the recent Burkholderia species isolated from human population in Iran, the uncertain prevalence of Burkholderia-caused infection, mis-identification of Burkholderia genus in clinical samples and the resistance of some Burkholderia to antibiotics, it seems logical that the clinical and para-clinical researches should pay more attention on this bacteria through diagnostic and clinical approaches and determine the real state of this type of infection.