بررسي ديد عمق و هترفوريا در دانشجويان علوم آزمايشگاهي مشهد درسال 1390

Evaluation of depth perception and heterophoria among laboratory sciences students in Mashhad, 2011

هدف: تعيين ديد عمق و هتروفوريا در دانشجويان علوم آزمايشگاهي مشهد روش بررسي: در اين مطالعه مقطعي از بين153 نفر دانشجويان علوم آزمايشگاهي دانشگاه علوم پزشكي مشهد تعداد (42 نفر) به طور تصادفي براي اين پژوهش انتخاب گرديدند. معاينات چشمي شامل تعيين عيب انكسار به روش ابجكتيو و سابجكتيو و بررسي هتروفوريا با استفاده از كاور تست و پريزم و اندازه گيري ديد عمق با استفاده از تست TNO در فاصله 40 سانتي متري بود. سپس نتايج و داده ها با استفاده از نرم افزار spss ورژن 5/11 مورد آناليز قرار گرفت. افراد با امبليوپي و كاتاركت و ساير بيماريهاي چشمي از مطالعه خارج شدند. يافته ها: ميانگين ديد عمق دانشجويان766/129± 14/147 (ثانيه بر قوس) بود. از اين تعداد (14 نفر) 3/33 درصد به صورت تك چشمي و (28 نفر) 7/66 درصد به صورت دو چشمي با ميكروسكوپ كار مي كردند. بين ميانگين ديد عمق و هتروفوريا و همچنين ساير موارد شامل، نحوه كار با ميكروسكوپ، نقطه نزديك تقارب و جنسيت اختلاف معني داري مشاهده نشد ( 05/0 < p). بحث و نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه اختلاف معني داري بين ميانگين ديد عمق با هتروفوريا يا ساير فاكتورها وجود ندارد ولي به علت كار زياد با ميكروسكوپ اكثر دانشجويان علوم آزمايشگاهي داراي اختلالات ديد دوچشمي ازجمله اگزوتروپي گهگاهي مي باشند كه اين مسيله اهميت پژوهش بيشتر در زمينه ي اختلالات ديد دوچشمي درميان دانشجويان علوم آزمايشگاهي را نشان مي دهد.

Purpose: Normal stereopsis as the highest level of binocular vision is required for most of clinical works such as working with microscope and some jobs, like piloting and surgery. The aim of this study was to evaluate, depth perception and hetrophoria in Mashhad laboratory sciences students in 2011. Methods: In this cross sectional study from 153 Mashhad laboratory sciences students, 42 subjects were selected randomly. Eye examinations including subjective and objective refraction and measurement of hetrophoria by cover test and prism bar were performed. The stereopsis was then determined with the T.N.O stereo test at 40 distance observation. Data were analyzed using SPSS version 11.5 software. Patients with amblyopia, cataract, and other ocular pathology were excluded from the study. Results: Mean stereoacuity of the subjects was 147/14±129/76. Among this population, 14 subjects (%33.3) used microscope monocularly and 28 subjects (% 66.7) used it bionocularly. There was no significant difference between mean stereopsis and hetrophoria and other relative effective factors such as refractive error, way of using microscope, near point of convergence age and sex (p > 0.05). Comparison between mean monocular and binocular stereopsis was not significant (p > 0.05). Conclusion: There was no statictically significant difference between mean stereopsis and hetrophoria and other relative factors. However due to working too much with microscope, most of the laboratory sciences students had anomaly of binocular vision like intermittent exotropia and abnormal near point of convergence. This indicates the necessity of more research in anomaly of binocular vision in laboratory sciences students.