بررسي امكان استفاده از پيازكن ميله‌اي براي برداشت پياز در كشت متراكم

Using a Rod-Digger to Dig Onion Bulbs in Dense Planting

الگوي كشت پياز در مناطق عمده پيازكاري ايران به صورت پخشي (درهم) است و تمامي عمليات زراعي شامل وجين و ‏برداشت با نيروي انساني انجام مي‌گيرد به طوري كه تنها براي كندن پياز، چهل كارگر روز در هكتار مورد نياز خواهد بود. ‏استفاده از ماشين‌هاي عقب‌سوار تنها در صورتي امكان پذير است كه محل تردد چرخ‌هاي تراكتور به اندازه حداقل چهل ‏سانتي‌متر‏ خالي از محصول باشد. اين امر به رها شدن 20 درصد مساحت زمين منجر شده و كاهش عملكرد محصول را به ‏دنبال دارد. در تحقيق حاضر، امكان استفاده از ادوات جلوسوار براي كندن و رديف كردن كل سوخ‌هاي نواري معادل عرض ‏اتكاي تراكتور يا براي كندن و رديف كردن سوخ‌هايي كه فقط در جلوي چرخ‌ها قرار مي‌گيرند، بررسي گرديد. تيمار‌هاي ‏مورد ارزيابي شامل نصب يك پيازكن ميله‌اي در جلوي تراكتور و اضافه كردن ضمايمي براي كنار زدن سوخ‌هاي قرار گرفته ‏در جلوي چرخ‌هاي تراكتورو نصب پيازكن ميله‌اي در عقب تراكتور به همراه استفاده از ادوات جويچه‌كن (برگردان‌دار يا ‏بشقابي) در جلوي تراكتور براي برداشت و كنارريزي محصول از محل عبور چرخ‌هاي تراكتور بود. اثر تيمار‌ها بر افت كمي و ‏كيفي محصول در مزرعه كاشته شده با الگوي پخشي در دو حالت سرزني شده و سرزني نشده مقايسه شد. بررسي‌هاي اوليه ‏روي كارايي‏ پيازكن ميله‌اي نشان مي‌دهد كه در حالت جلوسوار، غيريكنواختي عمق كار به علت فقدان سامانه‌ كنترل خود‌كار ‏كشش در جلوي تراكتور در مقايسه با حالت عقب‌سوار، بيشتر است و احتمال وارد آمدن صدمات مكانيكي به سوخ‌ها را ‏افزايش مي دهد. در اين حالت، درصد سوخ‌هايي كه آسيب‌هاي مكانيكي سطحي به آن ها وارد مي‌شود در حدود 8 درصد كل ‏محصول برآورد شد. عدم فرمان ‌پذيري مطلوب تراكتور و لغزش بالاي چرخ‌هاي آن نيز از ديگر مشكلات استفاده از ماشين ‏در حالت جلوسوار است. بنابراين، نصب پيازكن در عقب تراكتور و استفاده از دو عامل خاك‌ورز در جلوي چرخ‌هاي تراكتور ‏براي كندن و رديف كردن سوخ‌هاي قرار گرفته در جلوي چرخ‌ها تنها راه عملي در نظر گرفته شد. در اين تركيب، تامين‏ ‏يكنواختي عمق كار جويچه‌كن‌ها، كه به صورت جلوسوار به تراكتور متصل مي شوند، بدون وجود سامانه كنترل خودكار عمق براي نوع برگردان‌دار بسيار دشوار است و راننده به دفعات مجبور به تغيير ‏وضعيت اهرم هيدروليك براي برقراري يكنواختي در عمق كار كنار‌زن خواهد بود. در استفاده از اين نوع كنار‌زن ضرورت ‏وجود چنين سامانه‌اي اجتناب ناپذير است. كنار‌زن نوع بشقابي بدون نياز به سامانه كنترل خودكار هيدروليكي قابليت كار در ‏عمق يكنواخت را داراست و فرمان پذيري و لغزش چرخ‌هاي تراكتور را نيز در حد قابل قبول تامين‏ مي‌كند. مقايسه اين دو ‏نوع كنار‌زن در برداشت محصول نشان مي‌دهد كه از نظر سهولت كاربري و آسيب‌هاي سطحي وارد بر سوخ‌ها نيز نوع ‏بشقابي بر نوع برگردان‌دار برتري دارد، اما لبه برنده آن در محل ورود به خاك حدود 4 درصد از سوخ‌ها را در الگوي پخشي ‏برش مي‌دهد. در صورت تغيير الگوي كشت از پخشي به خطي متراكم، مي‌توان با استفاده از جويچه‌كن بشقابي سوخ‌هاي ‏محل عبور چرخ‌ها را كند و به نوار بين آن ها هدايت كرد. ‏

In Iran, onion plants are currently broadcast over the majority of onion fields and weeding and harvesting ‎are done manually by seasonal workers.‎‏ ‏At harvest time, 40 worker-days‏ ‏are required to onion dig just one ‎hectare. This cost could be saved if the operation could be carried out by machine. Rear-mounted diggers ‎can only be implemented if 40 cm spacing between rows is allowed for each tractor wheel, which results ‎in a 20% decrease in yield. This research evaluated the feasibility of using front-mounted implements to ‎dig rows of crop bulbs of the same width as the tractor and to dig only two narrow bands in front of the ‎tractor wheels. Treatments included installing a rod weeder (rod digger) with attached wind rowers in ‎front of the tractor and a rod-digger at the rear of the tractor. Furrowers were attached in front to dig ‎bulbs located in front of the tractor wheels. The feasibility of the treatment applications was evaluated in ‎preliminary field tests where machine performance indices were measured. The effect of machinery ‎treatments and leaf topping before digging on loss and mechanical damage were tested in a typical onion ‎farm in Isfahan province. The results showed that the working depth of the rod digger installed in front of ‎the tractor without a draft control system was not consistent and damaged 8% of bulbs mechanically. ‎Moreover, insufficient maneuverability of the tractor and a percentage of slippage of the drive wheels ‎were other restrictions to application of the front-mounted rod digger. Connecting the rod digger to the ‎rear linkage of the tractor and using two furrowers in front of the tractor wheels was the only ‎configuration for use of such implements in densely planted onions. In this configuration, using foreword ‎tines like moldboard furrowers in front of the tractor was not easy without the use of a draft control ‎system because of the non-uniformity of the working depth. Disk plows worked at a relatively uniform ‎depth without the need for a draft controller; slippage and maneuverability of the tractor were also ‎satisfactory. A comparison of the two furrowers in front of the tractor showed that the disk-type furrower ‎caused less loss to the outer layer of the onion bulbs. The drawback to this type was a 4% loss from cut ‎bulbs that emerged in front of the vertical cutting edge of the disk. If just a 20 cm space is provided on the ‎either side of the planted band, a disk furrower attached in front and a rod digger in the rear of a tractor is ‎the recommendable configuration for onion digging under the tested conditions.‎