كاربـرد عقـل و بنـاي عقـلا در بـاب ضمانت اجراي نقض قرارداد

Function of Reason and Practice of the Sage in Remedies for Breach of Contract

عقل تنها مدرك مورد توافق همه انسان‌هاست وحجيت آن، في‌الجمله مورد قبول همه مكاتب فكري بشري و الهي است. بنابراين آنچه در بحث حقوق قراردادها به ويژه در مورد ضمانت اجراي نقض قرارداد، نياز به بررسي دارد، حجيت عقل و بناي عقلا نيست، لذا سعي بر آن است تا بررسي شود آن چيزي كه به عنوان قاعده و حكم عقل در باب ضمانت اجراي نقض قرارداد پذيرفته شده‌ است، مدرك عقل هست يا نيست؟ از نظر نگارنده دو نظريه پيشبيني نقض قرارداد و نقض كارآمد كه امروز درباره ضمانت اجراي نقض قرارداد؛ كاهش و يا جبران خسارات نقض قراردادي مورد اقبال بسياري از نظام‌هاي حقوقي واقع شده ‌است، از مدركات عقل آدمي است و بناي عقلا برآن مستقر است و عرف موجود در معاملات تجاري، بهترين گواه بر صدق اين مدّعا است.

Reason is the sole agreed upon evidence whose authority is generally accepted by all human and divine schools of thought. Therefore, what is in need of study in contract law is not whether reason and the practice of the sage are sources of law specially as regards remedies for the breach of contract but rather the issue is whether what is suggested as the rule of reason in the area of remedies is actually understood by reason. The author argues that the two theories of anticipatory breach and efficient breach that are accepted by many legal systems in the field of contract remedies, mitigation or reduction of damages, are achievements of human reason and established by practice of the sage and best evidenced by the current usage in commercial transactions.