مقايسه بهره كاركردي سمعك با بهبود آستانه‏هاي شنوايي در پاسخ پايدار شنوايي در افراد كم‏شنوا

Comparison of hearing aid functional gain with auditory steady state response gain in subjects with hearing loss

زمينه و هدف: بهترين روش ارزيابي شنوايي، اديومتري رفتاري است. در افرادي كه قادر به همكاري در ارزيابي رفتاري نيستند، آستانه‏هاي شنوايي براساس پاسخ‏هاي برانگيخته شنوايي تخمين زده مي‏شود. از آنجا كه تصميم‏گيري‏ها و اقدامات توانبخشي براساس آستانه‏هاي رفتاري انجام مي‏شود بايد ميزان تفاوت آستانه پاسخ‏هاي برانگيخته با آستانه‏هاي رفتاري مشخص شود. هدف اين بررسي تعيين ميزان تفاوت بهره كاركردي و بهره پاسخ پايدار شنوايي، تفاوت آستانه پاسخ پايدار شنوايي با سمعك و بدون سمعك در بزرگسالان كم‏شنوا بود. روش بررسي: اين مطالعه به روش نيمه‏تجربي‏ـ‏مقايسه‏اي در 26 فرد 14 تا 55 ساله با كم‏شنوايي متوسط تا شديد انجام شد. ابتدا آزمون‏هاي رفتاري و پاسخ پايدار شنوايي بدون سمعك و سپس با سمعك انجام شد. در پايان بهره كاركردي و بهره پاسخ پايدار شنوايي و همچنين آستانه‏هاي رفتاري و پاسخ پايدار شنوايي با آزمون t زوجي و همبستگي مقايسه شدند. يافته‏ها: ميانگين تفاوت رفتاري‏ـ‏پاسخ پايدار شنوايي در آستانه‏گيري بدون سمعك 19/6، با سمعك 33/4 و تفاوت بهره كاركردي و بهره پاسخ پايدار شنوايي 43/2 دسي‏بل بود. بين بهره كاركردي و بهره پاسخ پايدار در هيچ‏يك از فركانس‏ها تفاوت معني‏دار وجود نداشت(p > 0/05). نتيجه‏گيري: تفاوت بهره كاركردي و بهره پاسخ پايدار شنوايي كمتر از تفاوت آستانه رفتاري و آستانه پاسخ پايدار شنوايي است و در فركانس‏هاي مختلف، تغييرپذيري كمتري دارد. بنابراين شايد بهتر باشد به جاي استفاده از آستانه‏هاي پاسخ پايدار براي تنظيم سمعك افراد سخت‏آزمون، از بهره پاسخ پايدار استفاده شود.

Background and Aim: Behavioral audiometry is the best method of hearing evaluation. Hearing thresholds are estimated with auditory evoked responses in patients who are not able to cooperate in behavioral audiometry. Because rehabilitative decisions are based on behavioral thresholds, it is essential to determine the amount of difference between behavioral and evoked response thresholds. The purpose of this study was to evaluate the difference between functional and auditory steady-state response (ASSR) gains. Methods: Twenty six moderate to severe hearing impaired adolescents and adults (age range: 14 to 55 years) participated in this interventional-comparative study. Audiometery and ASSR testing was performed (without hearing aid and then with hearing aid). Finally, functional gain with ASSR gain, and behavioral thresholds with ASSR thresholds were compared using paired t-test and correlation statistical methods. All tests were performed in the sound field. Results: The mean difference was 6.19 dB between unaided behavioral and ASSR thresholds, 4.33 dB between aided thresholds, and 2.43 dB between functional and ASSR gains. There was no significant difference between functional and ASSR gains (p > 0.05). Conclusion: The difference between functional and ASSR gains is less than the difference between behavioral and ASSR thresholds and it has less variability between different frequencies. So, it may be better to use ASSR gain instead of ASSR thresholds in hearing aid fitting in difficult-to-test population.