بررسي ارزش روش Polymerase Chain Reaction خون در تشخيص سل ريوي

Evaluation of blood Polymerase Chain Reaction methodin the diagnosis of pulmonary tuberculosis

زمينه و هدف: كشت و رنگ‌آميزي‌هاي زيل‌نلسون و فلويورسنت، روش‌هاي استاندارد تشخيص سل هستند. وقت‌گير بودن و گاه دقت پايين آنها مطرح‌كننده نياز به روش‌هاي تشخيصي سريع‌تر و دقيق‌تر مي‌باشد؛ روش‌هايي كه بتوانند در موارد عدم دسترسي به نمونه مناسب جهت اسمير و كشت، جايگزين اقدامات تهاجمي گردند و علاوه بر آسان و سريع‌بودن، دقت تشخيصي قابل قبول داشته باشند. هدف از اين مطالعه، بررسي ارزش تشخيصي روش Polymerase Chain Reaction (PCR) خون در سل ريوي مي‌باشد. روش تحقيق: اين مطالعه روايي يك روش تشخيصي، بر روي 64 بيمار مبتلا به سل ريوي اثبات شده (بر اساس معيارهاي پروتكل ملي سل) و 28 فرد كاملاً سالم انجام گرفت. از تمام اين افراد 5/4 ميلي‌ليتر خون تهيه و با 5/0 ميلي‌ليتر EDTA مخلوط گرديد. آزمايش PCR پس از DNA Extraction با استفاده از پرايمر SI 6110 انجام شد. يافته‌ها: ميانگين سني گروه مورد، 6/18±8/49 و در گروه شاهد 5/18±2/48 بود و از اين افراد به ترتيب 4/48% در گروه مورد و 25% در گروه شاهد مرد بودند.PCR خون در 23 بيمار مبتلا به سل ريوي، مثبت گزارش شد؛ اما هيچكدام از افراد گروه شاهد، PCR مثبت نداشتند كه حساسيت 7/35% و ويژگي 100% براي اين آزمايش محاسبه مي‌گردد. نتيجه‌گيري: با در نظر گرفتن ويژگي 100% PCR (علي‌رغم حساسيت كم)، در شرايطي كه دسترسي به يك نمونه مناسب وجود ندارد، PCR مثبت خون نياز به انجام اقدامات تهاجمي را برطرف مي‌كند و با قطعي‌شدن سريع تشخيص و درمان زودرس، بيمار نجات مي‌يابد.

Background and Aim: Culture and specific staining (including Zeil-Nelson and fluorescent methods) are standard measures for the diagnosis of tuberculosis (TB). Because these methods are time-consuming and, sometimes, due to their low accuracy faster and more accurate methods are necessitated. Methods, which can substitute invasive procedures, when obtaining smear samples and culture is not possible; and in addition to being simple and fast, they have an acceptable diagnostic accuracy. The aim of the present study was to verify the diagnostic value of blood Polymerase Chain Reaction (PCR) method in pulmonary TB. Materials and Methods: This case-control study included 64 proven pulmonary TB cases (according to The National TB Protocol) and 28 subjects who were completely healthy. 4.5ml of blood was derived from each participant and then mixed with 0.5ml EDTA. Finally, DNA extraction and PCR testing using SI 6110 primers was performed for all blood samples. Results: Mean age of the cases and controls was 49.8±18.6 and 48.2±18.5, respectively. 49.2% of the cases and 25% of controls were male. Blood PCR in 23 patients with TB was positive, but none of the controls had a positive PCR (thus, sensitivity of 35.7% and specificity of 100%). Conclusion: With regard to specificity of 100% in PCR method (despite its low sensitivity), in conditions where there is no access to an appropriate specimen, a positive blood PCR can obviate invasive procedures and rapid and definitive diagnosis of the disorder and timely treatment of the patient, his life is saved.