استفاده از شيمي كاني آمفيبول در بررسي ويژگي هاي ماگمايي و سازنده و زمين دما- فشارسنجي توده هاي گرانيتوييدي شمال غرب ساوه، ايران مركزي

Application of Amphibole Mineral Chemistry in the Study of Magma Features and Geothermobarometry of Granitoid Rocks of NW Saveh, Central Iran

در اين پژوهش داده هاي تركيب شيمي كاني آمفيبول و فلدسپار در توده هاي گرانيتوييدي شمال غرب ساوه واقع در ايران مركزي (توده نشوه و توده سيليجرد) به منظور آگاهي بيشتر مسايل سنگ زايي، بررسي هاي تكتونوماگمايي و نيز تعيين دما و فشار اين توده ها به كار گرفته شد. تركيب شيمي آمفيبول ها در توده هاي سيليجرد و نشوه در شمال غرب ساوه در گروه آمفيبول هاي كلسيك و از نوع اكتينوليت تا منيزيوهورنبلند قرار مي گيرد. اين آمفيبول ها وابسته به فرورانش بوده كه با ويژگي هاي تكتونوماگمايي پيشنهادي براي اين توده ها يعني محيط حاشيه فعال قاره اي مرتبط با فرورانش همخواني دارد. اين آمفيبول ها در محيطي با گريزندگي اكسيژن نسبتاً بالا تشكيل شده اند. مطابق تمامي روش هاي به كار گرفته شده براي دما - فشارسنجي، اين توده ها در دماي 700 تا 750 درجه سانتيگراد و فشار پايين 3/0 تا 2/1 كيلوبار معادل عمق تقريبي 1 تا 5/4 كيلومتر تشكيل شده اند.

The chemical composition of amphiboles from granitoid rocks of Selijerd and Neshveh plutons in NW Saveh, Central Iran, are studied for petrogenetic purpuses, tectonomagmatic features and geotermobarometery of these plutons. The chemical composition of these amphiboles falls in the calcic amphibole group and is actinolite to magnasio-hornblende. They are assosiated with the active continental margin subduction-related zone and formed in relatively high oxygen fugacity. Based on the geotermobarometeric methods, amphiboles from these plutons formed in temperatures ranging from 700 to 750 ° C and low pressures ranging from 0.3 to 1.2 kilobars equivalent to a depth of approximately 1 to 4.5 km, respectively.