پارادايم هاي سه گانه اثبات گرايي، تفسيري و هرمنوتيك در مطالعات مديريت و سازمان

The Trio Paradigms of Positivism, Interpretativism and Hermeneutics in Management and Organizational Studies

در اين نوشتار با هدف بررسي معرفت شناختي تحقيقات دانش مديريت و سازمان، سه پارادايم اثبات گرا، تفسيري و هرمنوتيك معرفي مي‌شود. اثبات گرايي اصالت را به شناخت حسي مي‌دهد؛ از اين رو جداكردن موضوع تحقيق از پژوهشگران و واقعيات اجتماعي و حذف ارزش‌ها از فرآيند پژوهش از نقاط ضعف اين رويكرد شمرده شده است، رويكرد تفسيري به نوعي از ذهنيت گرايي افراطي فرو مي‌غلتد، از اين رو با مشكل تحليل رفتار آدميان صرفاً بر پايه قصد و نيت مواجه مي‌شود. رويكرد هرمنوتيك افراد را به عنوان كلماتي درون متن سازمان تفسير مي‌كند و لذا فقدان معيار براي تمييز تفسيرهاي مرتبط از غيرمرتبط، اصلي ترين نقطه ضعف اين رويكرد خواهد بود. رويكرد اثبات گرايي سازمان را فرافرهنگي و رويكرد تفسيري و هرمنوتيك سازمان را تحت تاثير فرهنگ ارزيابي مي‌كنند.

In this paper the three positivistic, interpretative and hermeneutic paradigms are introduced in order to investigate the epistemology of research in science of management and organization. Positivism attributes the originality to sensory cognition and as a result separation of the topic of research from researchers and social realities and elimination of values from the research process are considered as weakness of this approach. The interpretative approach is somehow indulged in extreme subjectivism and therefore deals with the problem of analysis of human behavior specifically on the basis of intention and objective. Meanwhile hermeneutic considers individuals as world within the context of organization. Therefore, lack of criteria for distinction between relevant and irrelevant interpretations is the main weakness of this approach. The positivistic approach considers organization as cross-cultural while according to interpretative and hermeneutic approaches, organization is influenced by culture.