جنگ نرم، دموكراسي سازي آمريكايي و نظريه امپرياليسم فرهنگي

Soft War, American Democratization and Theory of Cultural Imperialism

سال‌ها پيش از افول قدرت اتحاد جماهير شوروي و از بين رفتن مدل كمونيستي در جهان، اين انگيزه در ايالات متحده ايجاد شده بود كه در راستاي «دموكراسي سازي»، مدل دموكراسي كاپيتاليستي خود را به عنوان مدلي برتر در جهان ارايه دهد. اين امر زمينه اي شد براي تقويت آژانس هايي موفق در برخورد ايديولوژيك با شوروي، آژانس هايي همچون «بنياد (موقوفه) ملي براي دموكراسي» (نِد) كه پس از جنگ سرد هدف خود را مناطق ديگر جهان ازجمله خاورميانه قرار دادند. در اين باره، بايد پرسيد آيا فرايند دموكراسي سازي و تلاش بنيادهاي مذكور به عنوان بازوي اجرايي آن، واقعاً در جهت گسترش حقيقي دموكراسي در كشورهاي ديگر بوده يا اينكه اين گونه تلاش‌ها همان اقدامات سازمان هاي اطلاعاتي غربي در لباسي عامه پسند و به منظور پياده سازي جنگ نرم هستند؟ جهت بررسي اين موضوع در اين مقاله از نظريه «امپرياليسم فرهنگي» ايالات متحده (به عنوان گستره اي فريبنده از راهبرد كلان جنگ نرم) تحت لواي «ديپلماسي عمومي» به عنوان چارچوب نظري استفاده شده است. در اين مقاله نشان داده مي‌شود كه اين نوع دموكراسي سازي، پوششي مناسب براي سياست هاي سرشار از نيرنگ و مخفي كاري در راستاي تحميل امپرياليسم است و نهادهايي همانند «بنياد ملي براي دموكراسي» در واقع همان اقدامات مخفي سيا را در پس ظاهري فريبنده انجام مي‌دهند.

Several years before the decline of the Soviet Union and collapse of communist model in the world, there was an incentive in the United States to introduce its capitalist democracy in line with democratization as a superior model in the world. As a result, some successful foundations were strengthened in their confrontation with the Soviet Union and after the cold war such institutions as The National Endowment for Democracy targeted other regions of the world, including the Middle East. The question that is raised in this regard is whether the process of democratization and attempts of the said foundations as an executive arm of this process are really directed towards promotion of real democracy in other countries or such endeavors are indeed the very measures of the Western intelligence services in a popular guise in order to wage soft war. The theory of cultural imperialism of the United States (as a deceptive aspect of soft war general strategy) under the title of public diplomacy has been used to analyze the problem. The present paper’s argument is that democratization is a suitable veneer for covering up the policies which are full of deception and concealment to impose imperialism and such foundations as the National Endowment for Democracy in fact implement the clandestine policies of the CIA under a charming appearance.