مقايسه توجه پايدار به محرك شنيداري و ديداري در كودكان مبتلا به اختلال يادگيري و همتايان سالم

A comparative study of sustain attention to auditory and visual stimulus in children with Mix learning disorder and normal peers

چكيده مقدمه: كودكان مبتلا به اختلال يادگيري (Learning disorders يا LD) در يك يا چند فرايند اساسي رواني دخيل در فهميدن يا كاربرد زبان شفاهي يا كتبي اختلال نشان مي‌دهند. هدف از مطالعه حاضر، مقايسه توجه پايدار به محرك شنيداري و ديداري در كودكان مبتلا به اختلال يادگيري نامعين و همتايان سالم بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه 26 كودك دبستاني مبتلا به اختلال يادگيري نامعين و 40 كودك دبستاني سالم مورد بررسي قرار گرفتند. جهت جمع‌آوري داده‌ها، آزمون هوش Wechsler كودكان (Wechsler intelligence scale for children يا WISC) و آزمون عملكرد مداوم بينايي و شنيداري به كار برده شد. براي تحليل آزمون‌ها نيز آزمون Paired t يا Wilcoxon و Independent t يا Mann-Whitney توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 16 مورد استفاده قرار گرفت. يافته‌ها: دو گروه در موضوع توجه پايدار بينايي يا خطاي درجاماندگي (003/0 = P)، تفاوت ميانگين خطاي ارتكاب يا تكانشگري در برابر محرك ديداري و شنيداري (005/0 ? P) و ميانگين زمان پاسخ به محرك ديداري و شنيداري (005/0 ? P) تفاوت معني‌دار داشتند. يافته‌ها همچنين عدم تفاوت معني‌دار (752/0 = P) را بين توجه پايدار شنيداري يا همان درجاماندگي در دو گروه نشان داد. نتيجه‎گيري: بر اساس نتايج مطالعه حاضر به نظر مي‌رسد كودكان مبتلا به اختلال يادگيري دچار نقص توجه پايدار مي‌باشند. همچنين گروه مبتلا در توجه انتخابي شنيداري و كنترل تكانشگري در برابر محرك شنيداري دچار نقصان بودند. در نهايت اين‌كه كودكان مبتلا به اختلال يادگيري در برابر محرك‌هاي بينايي نسبت به نوع شنيداري بهتر عمل كردند، بنابراين استفاده از محرك بينايي در جلسات توان‌بخشي و آموزش اين كودكان توصيه مي‌شود. كليد واژه‌ها: اختلال يادگيري، توجه پايدار بينايي، توجه پايدار شنيداري، آزمون عملكرد مداوم

Abstract Introduction: Children with learning disorders (LD) show difficulties in one or more than one basic psychological process involved in both understanding and using spoken and/or written language. This study compared sustained attention to visual and auditory stimuli in children with learning disability and their typical counterparts. Materials and Methods: In this study, 26 primary schoolers with learning disorder of NOS type and 40 healthy school children were examined. Wechsler intelligence test for children and the test of auditory and visual continuous performance were used for obtaining the data of interest. Paired t test or Wilcoxon’s test, Independent t test or Mann-Whitney U test were conducted for the statistical analysis of the data using SPSS 16. Results: The two groups had meaningful differences in either visual sustained attention or visual emission error (P = 0.003) and also in visual and auditory reaction times (P ? 0.005). Moreover, neither sustained auditory attention nor auditory omission error had meaningful difference when the two groups were compared (P = 0.752). Conclusion: According to the results of the present study, it seems that children with learning disorder have visual attention deficits. Children with LD have deficits in auditory selective attention and in the control of impulsivity against auditory stimulants. Finally, because of superior performance of children with LD in visual and not in auditory modality, the use of visual stimulants in the rehabilitation and training sessions is recommended. Keywords: Learning disorder, Visual sustain attention, Auditory sustain attention, Continuous performance test