اثرات تمرين كوتاه‌مدت با ويبره كل بدن بر فعاليت نوروماسكولار عضلات نواحي مهم از لحاظ شكستگي‌هاي پوكي استخوان در حداكثر فعاليت ايزومتريك ارادي در زنان جوان سالم

Short-term effects of whole-body vibration training on neuromuscular activity of muscles in important area in respect of osteoporotic fractures in maximal voluntary isometric contraction in young heal

چكيده مقدمه: اثر ويبره كل بدن (Whole body vibration يا WBV) بر پاسخ الكترومايوگرافيك عضلات، بيشتر به صورت حاد و فوري و اغلب در نواحي نزديك به صفحه ويبره مورد مطالعه قرار گرفته و بررسي اثرات بلندمدت‌تر WBV بر پاسخ الكترومايوگرافي عضلات دور از صفحه ويبره مورد غفلت واقع شده است. هدف اين مطالعه، بررسي پاسخ الكترومايوگرافيك عضلات دور از صفحه ويبره به تحريك ويبره با ديد درماني، در نواحي مهم از نظر شكستگي‌هاي استخواني حاصل از بيماري پوكي استخوان در جمعيت در معرض خطر ابتلا به اين بيماري يعني زنان بود. مواد و روش‌ها: 12 زن جوان سالم غير ورزشكار (71/2 ± 66/25 سال) در مطالعه طراحي شده به صورت كارآزمايي باليني يك سوكور شركت كردند و به طور تصادفي به يكي از گروه‌هاي ويبره كل بدن (WBV) (تمرين سمي اسكوات استاتيك + ويبره؛ ويبره عمودي، فركانس 30 هرتز و دامنه قله به قله جابه‌جايي 3 ميلي‌متر) و درمان‌نما (تمرين سمي اسكوات استاتيك بدون ويبره) وارد شدند. به استثناي خاموش بودن دستگاه WBV در گروه درمان‌نما، پروتكل تمرين در هر دو گروه يكسان بود. آزمون‌هاي الكترومايوگرافي عضلات اركتوراسپاين كمر، گلوتيوس ماگزيموس و ركتوس فموريس قبل و بعد از 12 جلسه تمرين انجام و پاسخ‌هاي دامنه فعاليت الكترومايوگرافي عضله (Root mean square of Electromyography يا RMS EMG) و فركانس ميانه براي تجزيه و تحليل استخراج شد. يافته‌ها: پاسخ RMS دو عضله اركتوراسپاين كمر (017/0 = P)، گلوتيوس ماگزيموس (014/0 = P) و همچنين فركانس ميانه عضله اركتوراسپاين كمر (020/0 = P) در اثر تمرين WBV نسبت به قبل از تمرين افزايش نشان داد، اما اثر خالص WBV در مقايسه با تمرين درمان‌نما فقط در RMS عضله گلوتيوس ماگزيموس افزايش معني‌داري داشت (001/0 > P) و اين افزايش به طور قابل توجهي بيش از دو عضله ديگر بود (001/0 = P). نتيجه‎گيري: نتايج اين مطالعه حاكي از تاثير مثبت خالص 12 جلسه تمرين با WBV بر دامنه فعاليت الكتريكي عضله گلوتيوس ماگزيموس بود. اين عضله يكي از عضلاتي است كه تقويت آن مي‌تواند باعث وارد آوردن نيروهاي فيزيولوژيك بر تروكانتر بزرگ فمور و شايد تقويت آن شده و از شكستگي‌هاي حاصل از بيماري پوكي استخوان در اين ناحيه پيشگيري نمايد. اهميت كلينيكي اين يافته بايد در مطالعات و جمعيت‌هاي ديگر مانند زنان يايسه بيشتر تحقيق گردد. كليد واژه‌ها: تمرين WBV، زنان، RMS، فركانس ميانه، فعاليت الكتريكي عضله، پوكي استخوان

Abstract Introduction: Electromyography (EMG) response of muscles to Whole Body Vibration (WBV) has most studied acutely in areas close to the vibration platform. While, chronic effects of WBV on EMG response of muscles in far areas from vibration plate and with therapeutic perspective has been neglected. This study aimed to investigate the EMG response of muscles in areas far from vibration plate and important from orthopedic view in osteoporotic fractures and at risk population like women. Materials and Methods: Twelve nonathletic healthy young women (mean age ± SD; 25.66 ± 2.71 years) were participated in the one-blind controlled trial study design. They all enrolled to the WBV (static semi squat training + vibration) (vertical vibration, 30 Hz, 3mm) and placebo (static semi squat training) groups, randomly. Training protocol was similar in both groups except of WBV machine set as off in placebo group. EMG tests of muscles (lumbar erector spine (ES), Gluteous maximus (G.max), Rectus femoris (RF)) were carried out before and after twelve sessions of training and root mean square and median frequency were extracted for statistical analysis. Results: WBV effects on RMS of ES (P = 0.017) and G.max (P = 0.014), as well as median frequency of ES (P = 0.020) increased than before training. The net effect of WBV compared with placebo increased statistically only in RMS of G.max muscle (P < 0.001) and this increase was more than other two muscles, significantly (P = 0.001). Conclusion: The results indicate the positive net effect of twelve sessions of WBV training on amplitude of muscle activity in G.max. This muscle is far from vibration plate and its strengthening can impose physiologic loading on the greater trochanter, cause likely to strengthen it and prevent osteoporotic fractures in this area. However, the relevance of this finding has to be further investigated in other studies and population like the postmenopausal women. Keywords: WBV training, Women, RMS, Median frequency, EMG, Osteoporosis