فرسودگي شغلي در درمانگران مراكز ترك اعتياد داراي مجوز و ارتباط آن با ويژگي‌هاي فردي و شغلي آن‌ها در شهر اصفهان

The Job Burnout of Therapists in the Licensed Addiction Centers in Isfahan and its Relationship with Individual and Professional Factors

مقدمه: با توجه به افزايش مراكز درمان اعتياد در كشور و اهميت موضوع بررسي سلامت درمانگران مراكز ترك اعتياد، به دليل ارتباط آنان با بيماران دچار آسيب، اين مطالعه با هدف تعيين فرسودگي شغلي درمانگران مراكز ترك اعتياد داراي مجوز شهر اصفهان در رابطه با ويژگ يهاي فردي و شغلي آن ها انجام گرفت. روش بررسي: پژوهش حاضر از نوع كاربردي و از دست هي مطالعات تحليلي - مقطعي بود كه بر روي 137 درمانگر مراكز ترك اعتياد شهر اصفهان ( 34 يا MBI) Maslach پزشك، 14 روانپزشك، 42 روانشناس و 46 پرستار) در سال 1389 انجام شد. ابزار سنجش، پرسش نامه ي فرسودگي شغلي و پرسش نامه ي جمعيت شناختي بود. -(? = 0/ تاييد شد ( 87 Cronbschʹs alpha كه پايايي آن از طريق - (Maslach burnout inventory نسخه ي 18 SPSS نمونه ها به صورت تصادفي ساده انتخاب و پرسش نامه ها در ميان آنان توزيع شد. داده ها تحت نرم افزار ضريب همبستگي و تحليل واريانس تحليل شدند. ،t با استفاده از آزمون (version 18, SPSS Inc., Chicago, IL) 4) در درمانگران مورد مطالعه در حد خفيف و / 13 )، مسخ شخصيت ( 44 / 32 )، خستگي هيجاني ( 79 / يافته ها: ميانگين نمره ي فرسودگي شغلي ( 43 14 ) متوسط گزارش شد. همچنين بين فرسودگي شغلي با متغير سابق هي كار، رابطه ي مستقيم معني دار و با رضايت / كاهش كفايت شخصي ايشان ( 87 از درآمد، علاقه به كار و نگرش نسبت به اثربخش بودن كار، رابطه ي معكوس معني دار مشاهده شد. نتيجه گيري: نتايج بيانگر آن است كه فرسودگي هر چند خفيف، اما به نحو قابل ملاحظه در ميان درمانگران وجود دارد، به طوري كه شدت آن در ابعاد خستگي هيجاني و كاهش كفايت شخصي، نگران كننده است. بنابراين، شناخت عوامل مستعد كننده و كاهش دهنده در ابعاد فردي، سازماني و محيطي ضروري است. واژه هاي كليدي: فرسودگي شغلي؛ درمانگران؛ مراكز ترك اعتياد

Abstract Introduction: Addiction treatment centers have been increased in the country. The therapist’s health is important for their contact with patients with an excessive damage caused this survey to study job burnout of the therapists in the licensed addiction centers in Isfahan and its relevance with individual and professional factors. Methods: This was a cross-sectional study done on 137 therapists in withdrawal addiction centers of Isfahan, Iran in 2011 (34 physicians, 14 psychiatrists, 42 psychologists and 46 nurses). Data collection was done using Maslach Burnout Inventory (MBI) (? = 0.87). The subjects were selected through simple random sampling and the questionnaires were distributed among them. Frequency, percentage, standard deviation, Student’s t-test, correlation coefficient and analysis of variance were used. Results: The results of this study suggested that the mean score of lob burnout in the survey sample compared with the referent score was weak and the job burnout in the emotional exhaustion (13.79) and depersonalization (4.44) dimensions was weak and in terms of decreasing personal efficiency (14.87) reported to be medium. A significant correlation was observed between the job burnout and variables of job background, consent of income, interest in job and attitude to the effectiveness of clinical work. Conclusion: Although weak, there was some burnout among the study subjects, so that the intensity in two dimensions of emotional exhaustion and personal efficiency reduction is worrying. Therefore, it is necessary to distinguish the intensifier and reducer factors in individual, organizational and environmental dimensions. Keywords: Burnout, Professional, Therapists, Substance Abuse Treatment Centers