اثربخشي درمان شناختي- رفتاري بر اضطراب و افسردگي بيماران مبتلا به آسم

هدف از انجام پژوهش حاضر، تعيين اثر بخشي درمان شناختي- رفتاري به شيوه گروهي بر افسردگي و اضطراب بيماران زن مبتلا به آسم شهر اصفهان بود. بدين منظور 28 بيمار مبتلا به آسم بصورت تصادفي خوشه اي از مراكز درماني شهر اصفهان انتخاب و در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند. اين دو گروه در مرحله پيش آزمون با استفاده از زير مقياس هاي اضطراب و افسردگي آزمون SCL-90-R مورد ارزيابي واقع شدند. سپس گروه آزمايش طي هشت جلسه هفتگي تحت درمان شناختي- رفتاري به شيوه گروهي قرار گرفت و گروه گواه هيچگونه مداخله روانشناختي دريافت نكرد. در پايان هشت جلسه درماني، دو گروه آزمايش وگواه در مرحله پس آزمون بار ديگر توسط زير مقياسهاي اضطراب و افسردگي آزمون SCL-90-R مورد ارزيابي قرار گرفتند. همچنين زير مقياس عملكرد تنفسي از پرسشنامه كيفيت زندگي بيماران مبتلا به آسم(AQLQ) ، به منظور بررسي تاثير احتمالي ميزان اضطراب و افسردگي بر علايم و نشانه هاي اين بيماري، توسط گروه‌هاي گواه و آزمايش قبل و بعد از مداخله درماني تكميل گرديد. نتايج حاصل تحليل كوواريانس نشان داد كه ميانگين نمرات اضطراب و افسردگي گروه آزمايش، در مرحله پس آزمون به ميزان معناداري نسبت به گروه گواه كاهش پيدا كرده است (05/0 > P). همچنين ميانگين نمرات عملكرد تنفسي گروه آزمايش در مرحله پس آژمون به ميزان معناداري نسبت به گروه گواه افزايش يافته است(05/0 > P). بر اساس يافته هاي فوق مي توان گفت درمان شناختي- رفتاري به شيوه گروهي مي تواند به عنوان يك درمان مفيد جهت بهبود اختلالات رواني همراه با بيماري آسم و عملكرد تنفسي (علايم و نشانه ها) به كار گرفته شود.

The purpose in this article is to determine influence of cognitive beha-vioral therapy (CBT) on anxiety and depression of female asthma pa-tients in Isfahan. For this, 28 asthma patients were selected from medical centers in Isfahan using random cluster sampling, categorized in test and control groups. Both groups were evaluated in pre-test level through an-xiety and depression subscales of SCL-90-R. Then experiment group was under cognitive behavioral therapy in a group form during 8 weekly sessions and control group received no psychological treatment. After 8 medical sessions, the two groups were once more evaluated in post-test level through anxiety and depression subscales of SCL-90-R. Also respi-ratory performance subscale in asthma patientsʹ life quality questionnaire (AQLQ) was completed by both groups before and after medical inter-ventions in order to study possible influence of depression and anxiety rate on symptoms of this illness. Results of covariance analysis showed that depression and anxiety average score in post-test level has been meaningfully reduced in comparison to the other group (P < 0.05). Also, respiratory performance average score in experiment group has been significantly increased in comparison to control group (P < 0.05). Ac-cording to the above-mentioned findings, it could be said that cognitive behavioral therapy in group form is useful solution for improvement of psychological disorders followed by asthma and respiratory performance (symptoms).