بررسي تنوع درختي بخشي از رويشگاه‌‌هاي جنگلي زاگرس

به منظور بررسی تنوع زیستی رویشگاه‌های جنگلی زاگرس وشناسایی رویشگاه‌های موجود، محدوده مناطق مورد مطالعه در روی نقشه توپوگرافی تعیین و به صورت تصادفی 69 پلات 1200 متر مربعی پیاده شد. در پلات‌‌ها، پوشش گیاهی (شامل گونه های درختی ودرختچه ای)، خاك و عوامل فیزیوگرافی منطقه برداشت گردید. با استفاده از روش های آماری چند متغیره در مناطق مورد مطالعه چهار رویشگاه شناسایی شدند. نتایج نشان دادند كه منطقه ایلام شامل دو رویشگاه می‌‌باشد، رویشگاه اول شامل رویشگاه سماق كهبا سیلت، ماسه، pH ، مواد آلی خاك و نیتروژن همبستگی مثبت داشته و تشكیل یك گروه را می دهند و رویشگاه دوم شامل رویشگاه بلوط می‌باشد كه با سیلت، ماسه، مواد آلی خاك و نیتروژن همبستگی مثبت داشته و گونه بارز این گروه بلوط می باشد. منطقه پاوه شامل دو رویشگاه می‌‌باشد، رویشگاه اول رویشگاه ارغوان كه با رس، سیلت، pH، هدایت الكتریكی، آهك، پتاسیم وكلسیم همبستگی مثبت داشته و تشكیل یك گروه را می دهند و رویشگاه دوم شامل رویشگاه بلوط می‌‌باشد با رس، سیلت، pH، هدایت الكتریكی خاك، مواد آلی خاك، نیتروژن، پتاسیم و فسفر همبستگی مثبت دارد. با توجه به نتایج بدست آمده از این پژوهش می‌‌توان نتیجه گیری كرد كه گونه سماق و ارغوان در مناطقی با جهت‌‌های شمالی و با شیب زیاد استقرار یافته است. همچنین گونه سماق در خاك‌های دارای سیلت، ماسه، pH، مواد آلی خاك و نیتروژن بالا و گونه ارغوان در خاكهای دارای رس، سیلت، pH، هدایت الكتریكی، آهك، پتاسیم وكلسیم بالا استقرار یافته اند. بنابراین جهت كاشت در فضای سبز شهری،احیا و غنی سازی این گونه­ها در رویشگاه طبیعی آنها و سایر مناطق خشك و نیمه خشك می‌‌بایست به نیازهای این گونه ها توجه كافی داشت.