تنوع قومي و پايداري امنيت ملي در ايران

Ethnic Diversity and the Sustainability of National Security in Iran

تعدد گروه هاي قومي در جوامع معاصر به علت تفاوت هاي ماهيتي با نظام هاي سياسي حاكم منشا بالقوه اي براي تضعيف وفاق ملي و تهديدي براي انسجام اجتماعي است. اين مساله در كشورهاي جهان سوم چشم انداز حادتري را نمايان مي كند. از اين رو نظام هاي سياسي حاكم در جوامع برخوردار از تنوع قومي، سياست هاي متفاوتي از همانندسازي تا تكثر گرايي را در پيش مي گيرند. وجود مساله قوميت و به تبع آن فرضيه تضعيف امنيت ملي بويژه در كشورهاي جهان سوم به فرضيهاي تعميمپذير در تحليل مناسبات قوميت و حاكميت سياسي مبدل شده است. ليكن تداوم تاريخي كشور وحكومت با مشاركت وانسجام اقوام مختلف در ايران آسيب پذيري و عدم تعميمپذيري اين فرضيه را نشان ميدهد. به گونه اي كه تنوع قومي در ايران به واسطه ساخت اكولوژيكي اين گروهها و تداوم آن در ساختار ملت ايران نه تنها تضعيف كننده امنيت ملي نبوده بلكه قوام بخش و تداوم دهنده مفهوم كشور بوده است. اين مقاله با رويكرد توصيفي ـ تحليلي و با شيوه مطالعه كتابخانهاي سعي در كالبدشكافي تنوع قومي و وجود اقوام مستقر در ايران در ساختار ملت و ارتباط آن با امنيت ملي به عنوان پديدهاي نوظهور را دارد.

The diversity of ethnic groups in contemporary societies, due to their identity differences with political systems, is a potential force that can weaken national integrity, as well as a threat to social solidarity. This manifests a more acute perspective in Middle East country. So, the political systems governing the societies that enjoy an ethnic diversity pursue a variety of policies from identification to pluralism. The question of ethnicity and the hypothesis of weakening of national security especially in Middle East countries have transformed into a hypothesis that is generalizable in analyzing racial relations and political sovereignty. However, the historical continuation of the country and the government with the participation of different peoples and their integrity in Iran indicates that this hypothesis is vulnerable and not generalizable. It is such that the ethnic diversity in Iran due to ecological structure of such groups, and the continuity of this diversity in the structure of the Iranian people is not only weakening the national security, but also makes the concept of country stable and consistent. This article tries to perform an autopsy in the body of different peoples residing in Iran and the ethnic variety in the structure of the Iranian people and its relation with national security as an emergent phenomenon by using a descriptive-analytical approach and a library method.