الگو سازي براي امنيت منطقه اي خليج فارس با محوريت جمهوري اسلامي ايران

Modeling for regional security of Persian Gulf with focus on Islamic Republic of Iran

با فروپاشي نظام دوقطبي، مسايل منطقه اي كه عمدتاً تحت تاثير روابط آمريكا و شوروي بودند، از اهميت و ارزشي ويژ ه برخوردار شدند. با گذار از اين نظام تقريباً متصلب، كشورهاي جهان امكان يافتند نقش فعال تري به خصوص در سطح منطقه اي ايفا كنند. از آنجا كه تيوري هاي مختلف روابط بي نالملل بر جنب ههايي گوناگون از منطق هگرايي تاكيد دارند، اين مسيله هنوز نواقصي دارد كه بايد برطرف شود. علاوه بر اين، معيارهايي متعدد مانند هم جواري جغرافيايي، وجود مركزي مالي، اقتصادي، سياسي، فرهنگي و مذهبي، نهادهاي منطقه اي و تعامل زياد اقتصادي براي تعريف اين اصطلاح به كار رفته است كه خود بر پيچيدگي هاي مرتبط با منطق هگرايي مي افزايد. از سوي ديگر، به رغم تجارب نسبتاً موفق همگرايي منطقه اي در برخي مناطق جهان از جمله اروپا و آسياي جنوب شرقي، منطقه خليج فارس يك استثنا در اين زمينه محسوب مي شود و تلا شها در اين منطقه براي پيشبرد همگرايي منطقه اي موفقيت آميز نبوده است. ه مچنين به اعتقاد بسياري ناظران، چش مانداز روشني در اين مورد وجود ندارد. در مقاله حاضر پس از بررسي تيوري هاي مختلف در مورد منطق هگرايي، با تركيب تيوري سازه انگاري و انتخاب عقلايي، منطق هگرايي در خليج فارس تحليل و الگويي مطلوب براي اين منطقه بر مبناي الگوي جامعه امنيتي كثر تگرا ارايه مي شود. ه مچنين ضمن بررسي چالش هاي موجود سر راه تش يكل چنين جامعه امنيتي كثر تگرا در خليج فارس راهكارهاي مقابله با اين چالش ها مورد بررسي قرار م يگيرد.

Following the collapse of the bipolar system, regional issues which were mainly influenced by American-Soviet relations became of special importance and value. The transition from an almost rigid system result in more active role the world countries especially at the regional level. Since the various theories of international relations have focused on many aspects of the Regionalism, it still requires removal of its defects. In addition, several criteria including geographic proximity, existence of a financial, economic, political, cultural and religious center, regional institutions and Increased economic interaction have been used for definition of this term that per se increase the complexities associated with Regionalism. On the other hand, in spite of relatively successful experiences about regional integration in some world regions such as Europe and Southeast Asia, the Persian Gulf region regards as an exception in this area, and efforts to promoting regional integration in this region have not been successful. Also many observers believe that there is not a clear outlook in this case. Having examined the various theories about Regionalism By combining constructivism and rational choice theory, the present article analyzes Regionalism in the Persian Gulf and within model of pluralistic security community provides a good model for this region. Examining the ongoing challenges for such a pluralistic security community in the Persian Gulf, the article endeavors to explain techniques for dealing with these challenges.