ناتو و سياست دفاعي و امنيتي اروپايي: تعامل يا تقابل؟

NATO and European Security and Defense Policy (ESDP): engagement or confrontation?

قاره اروپا همواره مهد ظهور ترتيبات امنيتي بوده است كه خود را متعهد به امنيت اروپا مي‌دانستند. براي مثال، نظام توازن قوا و كنسرت اروپا از معروف‌ترين نظام‌هاي امنيتي اروپا بودند. پس از جنگ جهاني دوم، اروپا به علت فقدان نظام امنيتي مستقل و مختص خود براي تامين امنيت به ناتو متكي شد كه در آن ايالات متحده آمريكا نقشي اصلي داشت. از اين رو براي اولين‌بار اروپا به نظامي امنيتي تكيه كرد كه بومي نبود. پس از فروپاشي شوروي و رفع تهديد آن، كشورهاي عضو اتحاديه اروپا براي داشتن نظام امنيتي مستقل تلاش كردند كه به ايجاد سياست دفاعي و امنيت اروپايي (ESDP) انجاميد. بررسي رابطه ميان ناتو و سياست دفاعي و امنيت اروپايي و تاثير آن بر امنيت اروپا هدف اصلي اين نوشتار است.

European Continent has always been cradle of emergence of security arrangements. For example, balance of power and concert of Europe system were two cases of the most famous Europe’s security systems. After World War II, Europe end up lacking its own independent security system and, for its security relied on NATO in which United States of America had the main role. Hence, for the first time, Europe relied on a security system that was not native. Following the Soviet collapse and removal of its threats, member countries of the European Union began to pursue an independent security system that the attempts resulted in creation of European Security and Defense Policy (ESDP). The main purpose of this paper is examination of the relationship between NATO and European Security and Defense Policy (ESDP) and its impact on the Europe’s security.