ارتقاي تعهد سازماني و رضايت شغلي كاركنان سازمان‌هاي دولتي ايران: بررسي و تبيين نقش اجزاي سرمايه روان‌شناختي

Improvement of Organizational Commitment and Job Satisfaction in Iranian Public Organizations: Study and Explanation the Role of Psychological Capital Components

سرمايه روان‌شناختي از جمله مفاهيم نويني است كه توانمندي‌ها و صفات مثبت در افراد و اهميت محيط‌هاي كاري مثبت را مورد توجه قرار مي‌دهد و سعي مي‌كند با نگاهي علمي و عملي حضور مولفه‌هاي مثبت را در زندگي كاري و شخصي كاركنان هموارتر سازد. نظر به اهميت اين موضوع، هدف اين مقاله بررسي و تبيين آثار اميد، خود-كارامدي، خوش‌بيني و تاب‌آوري بر ارتقاي گرايش‌هاي كاركنان در زمينه تعهد سازماني و رضايت شغلي كاركنان سازمان‌هاي دولتي ايران است. اين پژوهش صبقه كمّي داشته و از استراتژي همبستگي تبعيت مي‌كند. داده‌هاي پژوهش با استفاده از پرسشنامه‌هاي استاندارد از بين جامعه آماري پژوهش كه عبارت بودند از كاركنان سازمان‌هاي دولتي تهران گردآوري و با استفاده از روش تحليل عاملي تاييدي و مدلسازي معادلات ساختاري تحليل شدند. نتايج پژوهش نشان داد كه اميد خود- كارامدي و تاب‌آوري با رضايت شغلي رابطه معني‌داري داشته‌اند، اما خوش‌بيني آن را تحت تاثير قرار نمي‌دهد. هم‌چنين هر چهار مولفه مورد بررسي با تعهد سازماني رابطه معني‌دار داشته‌اند و تاب‌آوري بيش‌ترين تاثير را داشته است. از طرف ديگر تعهد عاطفي بيش‌ترين تاثير را از اجزاي سرمايه روان‌شناختي پذيرفته است. به اين ترتيب اجزاي سرمايه روان‌شناختي پيش‌بيني كننده قابل توجهي از نگرش كاركنان به تعهد سازماني و رضايت شغلي در سازمان‌هاي دولتي ايران است.

Psychological capital is one of the new concepts that study the capabilities and positive qualities of people and consider the importance of positive work environment. It tries to enhance the positive elements employeesʹ lives and work with theoretical and practical approach. Regarding the importance of this issue, the goal of this paper is to study and explain the effects of hope, self-effectiveness, optimism and tolerance on the enhancement of Iran’s public organizations employees’ attitude towards organizational commitment and job satisfaction. This research has quantitative approach and uses correlation method. The data are gathered by standard questionnaire from the populations who were employees of public organizations in Tehran and were tested by using Structural Equations Modeling and factor analysis. The findings of this research show that hope, self-effectiveness and tolerance have meaningful relationship with job satisfaction but optimism doesn’t affect job satisfaction. Also, all four factors that we studied have meaningful relationship with organizational commitment and tolerance had the most effect on it. One the other hand, emotional commitment has been affected the most by the components of PsyCap. Thus, the components of PsyCap can be suitable predictors of employees’ attitude towards organizational commitment and job satisfaction in public organizations of Iran.