نقش انجمن‌هاي دوستي در توسعه ديپلماسي فرهنگي

The Role of Friendship Associations in Development of Cultural Diplomacy and Providing Efficient Strategies

اين پژوهش كه به بررسي نقش انجمن هاي دوستي در توسعه ديپلماسي فرهنگي پرداخته، سعي دارد با تكيه بر نظريه هاي فراملي گرايي و قدرت نرم، اهميت سازمان هاي غيردولتي را به عنوان نهادهايي مدني در روابط بين المللي جهان امروز مورد بحث قرار دهد. سپس از طريق روش پيمايشي و ابزار پرسشنامه و با تجزيه و تحليل اطلاعات بدست آمده از آن به اين سوال اصلي پاسخ مي دهد كه تا چه اندازه انجمن هاي دوستي مي توانند در توسعه ديپلماسي فرهنگي اثرگذار باشند. آسيب شناسي فعاليت‌هاي اين انجمن‌ها نيز باعث آشكار شدن نقاط ضعف و قوت شده كه در نهايت به شكل راهبردي موثر براي افزايش توان انجمن هاي دوستي در عرصه ديپلماسي كشور پيشنهاد گرديده است. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه بيشترين موانع و مشكلات بر سر راه انجمن هاي دوستي، ابتدا موانع ذهني مي‌باشد و عوامل عيني و امكانات مادي در درجه دوم اهميت قرار مي‌گيرند. همچنين در اين پژوهش پاسخ دهندگان بر واگذاري برخي فعاليت‌هاي فرهنگي دستگاه هاي دولتي در قالب پروژه به انجمن‌هاي دوستي تاكيد نموده‌اند و آن را موجب هماهنگي بخش دولتي و خصوصي و استفاده بهينه از ظرفيت هاي يكديگر در نيل به اهداف ديپلماسي فرهنگي كشور دانسته‌اند.

This research is aim to evaluate the role of friendship associations in development of cultural diplomacy. So first it describes the role of culture in internal relations and foreign diplomacy. This paper by considering the transitional theories and soft power theory tries to discuss the role of the NGOs as the civilized establishments (Foundations) on the international relations at present. The main research question was to what extent Friendship associations could be effective in development of the cultural diplomacy? Hence in order to answer it survey technique by using questionnaire to collecting the data was employed. Findings revealed that the main obstacle was subjective matters and then objective matters such as facilities. Based on respondents suggestion providing more opportunity of associations such as fund and grant projects was the solution to empower the association and may resulted in balancing between governmental and non-governmental sectors in state cultural diplomacy.