بررسي مسيله تجدّد امثال و برخي نتايج آن

Essences and Their Renewal

مسيله تجدّد امثال يكي از مسايل مهم عرفان نظري است كه درك دقيق آن جز از طريق شهود امكان‌پذير نيست. اين موضوع بيانگر خلقت عرفاني است. بر اساس تجدّد امثال، مظاهر خارجي انعدام ذاتي دارند و بيش از لحظه اي در متن وجود خارجي دوام نخواهند داشت و دايم جاي خود را به مظهري كاملاً مشابه مي‌دهند. به تعبير ديگر، در تجدّد امثال، موجودات دايم در حال آفرينشند و هر موجودي در هر لحظه، جايگزين موجودي مشابه اما غيريكسان در لحظه قبل مي‌شود. طبق اين ديدگاه، آنچه را دوران بقاي يك موجود مي‌پنداريم در واقع، مجموعه اي است بي‌شمار از آفرينش‌هاي متوالي و البته متكامل. از نتايج اين نظريه، مي‌توان به وجود تكامل در نشآت گوناگون عالم و نيز نفي هرگونه تجلّي اعدامي(در مقابل تجلّي ايجادي) اشاره كرد.

One of the important issues in theoretical mysticism is renewal of essences, a notion which cannot be perceived except through intuition. This issue is an exposition of mystical creation. According to renewal of essences, appearances are essentially non-existent, do not last in the context of external existence for more than a moment and lend their always place an entirely to similar appearance. In other words, in renewal of essences, the creation of things is permanent and in every moment every creatures is replaced by a similar existing thing though not identical in the previous moment. Given this point, what we consider creature during the period of existence is in fact a series of continuous and, in fact, accurate and successive creations. Among the findings of this research is that it is possible to the existence of perfection in the different configurations of the world and to the negation of any eliminating manifestation (versus creating manifestation)