بررسي پايايي و اعتبار ملاك نسخه فارسي پرسش‏نامه حالت- صفت بيان خشم (STAXI-2) در يك جمعيت باليني

The Reliability and Criterion Validity of a Persian Version of the State-Trait Anger Expression Inventory-2 (STAXI-2) in a Clinical Sample

پژوهش‌ها نشان‏داده‏اند كه خشم مزمن و مستمر و شيوه‌هاي بيان و كنترل آن بر سير اختلال‏هاي خلقي و اضطرابي و نيز بر برآيند درمان آنها تاثير منفي برجامي‌گذارد. به همين دليل ارزيابي معتبر و پايا از تجربه خشم و شيوه‌هاي بيان و كنترل آن به يكي از ضروريت‌هاي فعاليت روان‌شناسان باليني تبديل ‏شده‏است؛ بااين همه، پرسش‏نامه‌اي كه بتواند به ارزيابي خشم و شيوه‌هاي بيان و كنترل آن در جمعيت باليني ايراني بپردازد، وجودندارد. پژوهش حاضر با هدف وارسي اعتبار ملاك و پايايي نسخه فارسي پرسش‏نامه حالت صفت بيان خشم(STAXI-2) (اسپيلبرگر، 1999) در يك جمعيت باليني ايراني انجام‏شده‏است. در اين پژوهش، اطلاعات به‏دست‏آمده از دو نمونه باليني و غيرباليني كه نسخه فارسي STAXI-2 را تكميل‏كرده‏بودند، مورد استفاده قرارگرفت؛ اين پرسش‏نامه از شش مقياس و پنج خرده‏مقياس براي ارزيابي حالت خشم، صفت خشم و نيز شيوه‌هاي بيان خشم و كنترل آن تشكيل ‏شده‏است. نمونه باليني از 4?1 بيمار مبتلا به اختلال‏هاي روان‏شناختي با ميانگين سني 2 /31 سال (انحراف‏معيار= 7 /9 سال) تشكيل ‏شده‏است. روان‏شناس باليني و روان‌پزشك، اين بيماران را مورد بررسي قراردادند و براساس ملاك‌هاي تشخيصي چهارمين راهنماي تشخيصي و آماري انجمن روان‏پزشكي آمريكا (متن تجديدنظرشده) در يكي از چهار گروه تشخيصي اختلال‏هاي اضطرابي، اختلال‏هاي افسردگي، رخداد مانيا و اختلال شخصيت ضداجتماعي و اختلال كنترل تكانه جاي‏گرفتند. نمونه غيرباليني از 1071 نفر از جمعيت عمومي‌جامعه با ميانگين سني 28 سال (انحراف‏معيار=1/10 سال) تشكيل ‏شده‏است؛ همچنين، به‏منظور بررسي پايايي آزمون طي زمان، يك نمونه فرعي از گروه باليني (22 (n=پرسش‏نامه را با رعايت فاصله زماني چهارده روز دو بار تكميل‏كردند؛ درمجموع، نتايج اين مطالعه اوليه حاكي از پايايي (بازآزمايي و همساني دروني) مطلوب و اعتبار ملاك نسخه فارسي پرسش‏نامه حالت-صفت بيان خشم در جمعيت باليني مورد مطالعه است.

This paper reports the results of a preliminary study which examined the criterion validity and reliability of a Farsi version of the State-Trait Anger Expression Inventory (STAXI-2) amongst a clinical sample with psychological disorders. Four hundred and fifty-one patients with the mean (SD) age of 31.2 (9.7) years who met the DSM-IV-TR criteria for only one of the following disorders: anxiety disorders (n=144), depressive disorders (n=203), manic episode (n=26), antisocial personality disorder and intermittent explosive disorder (n=51) completed the Farsi version of STAXI-2. The instrument was also completed by non-clinical sample (n=1071). The mean (SD) age of the non-clinical sample was 28 (10.1) years. In order to examine the stability of the Farsi STAXI-2 over time, the instrument was re-administered to a sub sample of 22 psychiatric patients after two weeks from the first assessment. Significant differences were found between the clinical and non-clinical samples in the proposed directions. Compared to the clinical sample, non-clinical people scored significantly lower in all scales and subscales of the Farsi STAXI-2 with the exception of Anger Control-In and Anger Control-Out. On the other hand, the non-clinical sample scored significantly higher on Anger Control-In and Anger Control-Out, compared to the clinical sample. Finally, the results of the present study revealed that the scales and subscales of the Farsi STAXI-2 are reliable, as measured in terms of internal consistency and test-retest reliability. These results provide preliminary support for the use of the Farsi STAXI-2 amongst clinical population in Iran.