تحليل و بررسي منابع فكري پايولوكويليو

Some Observations on Paulo Coelhoʹʹs Intellectual Sources

امروزه با فروپاشي نظام‌هاي مادي، ماركسيسم و فرويديسم، خلا ناشي از فقدان ايمان و معنويت و به‌دنبال آن، نياز بشر به معنويت و عرفان بيشتر احساس مي‌شود. پايولوكويليو، رمان‌نويس مشهور برزيلي، نويسنده‌اي است كه با زيركي از اين فرصت و موقعيت استفاده كرده و به‌منظور پركردن خلا معنوي موجود در جهان، داستان‌هايي به‌ظاهر عرفاني مي‌نويسد. وي انديشه‌هاي عرفانيِ خود را از عناصر بومي و اعتقادات مذهبي هر آيين و منطقه‌اي وام گرفته است. شمنيسم، تايوييسم و عرفانِ سرخ‌پوستي، از جمله مواردي است كه بيش‌ترين تاثير را بر انديشه و آثار وي داشته‌اند. طبيعت‌گرايي، سحر و جادو، مواد مخدر، رقص و موسيقي و روابط آزاد جنسي، از عناصر مشترك بين شمنيسم، تايوييسم و عرفان سرخ‌پوستي است كه البته در ادبيات عرفاني پايولوكويليو بازتاب گسترده‌‌اي داشته است.

With the collapse of materialistic systems, Marxism and Freudism, the vacuum resulted from lack of faith and spirituality followed by manʹs need for spirituality and mysticism is more felt today. Paulo Coelho, a famous Brazilian novelist, has cleverly taken the advantage of this and situation and started to write apparently mystical novels to fill the existing spiritual vacuum. He has borrowed his mystical thoughts from indigenous cultural elements and religious beliefs of any religion and region. Shamanism, Taoism and Indian (Native Americans) mysticism are among the beliefs which have greatly influenced his thought and works. Naturalism, magic and sorcery, drugs, dance, music, and free sexual relations are common elements of Shamanism, Taoism, and Indian mysticism and, of course, they have been extensively reflected in Paulo Coelhoʹs mystical literature