مباني و هستي شناسي تفكر امنيتي رژيم صهيونيستي

Ontological Foundations of Zionist regime’s Security Thinking

امنيت از نظر انديشه اي و زيرساختي در ميان يهود و شهروندان و دولتمردان و تيوريسين هاي رژيم صهيونيستي (اسراييلي) امري قدسي است. قالب هاي ايديولوژيك امنيت در اسراييل بر اساس ادبيات و آموزه هاي صهيونيسم شكل گرفته است. قواعد و آموزه هاي امنيتي و امنيت و امنيتي كردن(خارج كردن پديده از حوزه عمومي) به حوزه ويژه ذات شناسي مفهوم امنيت در ذهنيت اسراييلي است. امنيت بر مباني فرهنگ استراتژيك منبعث از آموزه هاي انديشه اي به مثابه عمق استراتژيك در نظام معنايي، گتويي، آيين رژيم صهيونيستي و فرهنگ استراتژيك است كه به متغييرها، تهديدات وجودي و كياني معنا مي بخشد. هستي شناسي تفكر امنيتي رژيم صهيونيستي (اسراييل) تابعي از همه مولفه هاي اين شبه واحد سياسي محسوب مي شود كه در قرن 18 و 19 در ميان گتوهاي صهيونيستي منطق آن نضج گرفت. ادبيان امنيتي چنين مجموعه اي بر اساس رهيافت هاي تلمودي سازماندهي شده است. اين مباني و نگاه هستي شناسانه امنيتي، در سازمان لازم و نهادهاي امنيتي به مثابه پارادايم حاكم در حوزه مسايل شناختي و معرفتي پديده هاي عيني در جغرافياي گتوي فعلي رژيم صهيونيستي مي باشد. في الواقع امنيت در منطق اسراييلي ها يعني جاودانه كردن وضع موجود و خشونت نظامندانه نه قدرت كه از سحط نظر امنيت به سياست عملي امنيتي تبديل شده است. لايه هاي هويتي در امنيت هلاخايي قابل بازخواني است كه عقل و عقلانيت يهودي به دكترين انتظار امنيتي سوق مي دهد و در يك تعريف نو امنيت، دفاع از هستي، شفاف ترين تعريف از معقوله امنيت است. در اين مقاله تلاش شده است تا موضوع مباني به هستي شناسي تفكر امنيتي اسراييل مورد بررسي قرار گيرد. در اين ارتباط نشانه هايي از ساختار سياسي در اسراييل وجود دارد كه به عنوان عامل اصلي تداوم هستي شناسي گتويي محسوب مي شود. هستي شناسي امنيت فرقه اي به اين دليل تداوم يافته است كه دولت اسراييل چنين رويكردي را باز توليد مي كند.

Security is a sacred theme among the Jews, as well as citizens and politicians and theoreticians of the Zionist regime in terms of infrastructure and thinking. Israel’s Ideological framework of security has formed based on teachings of Zionism. Security based on foundations of strategic culture resulted from teachings of ghetto. religion and culture of the Zionist regime as strategic depth in the semantic system gives meaning to variables and existential threats. Ontology of the Zionist regime’s security thinking is dependent on all components of the political quasi-unit that shaped its logic at 18th and 19th centuries among the Zionist ghettos. Security literature of this set is organized on the basis of Talmudic approaches. In fact, security in logic of Israel means perpetuating the status quo and systemic violence. The identity-based Layers in Halakhahi’s security is readout and defense of existence is the clearest definition of security subject. This paper attempts to address ontological foundations of Israel’s security thinking. Therefore, there are signs of Israel’s political structure that are considered as the main reason for the continuation of the ghetto ontology. Ontology of sectarian security has continued, because the Israeli government reproduces this approach.