سنجش سطوح توانمندي هاي فناورانه در صنعت آب و برق (تحقيق موردي: ستاد وزارت نيرو)

Assessment of Technological Capabilities levels in Industries water and electricity

يكي از عوامل اساسي در عدم موفقيت بكارگيري فناوري براي كسب مزيت رقابتي در بنگاه هاي كشورهاي در حال توسعه، عدم آگاهي و شناخت سطح قابليت هاي فناورانه بنگاه و استفاده از آنها در جهت مزيت هاي نسبي است. ارزيابي نيازهاي فناورانه، ابزاري است كه به منظور تعيين قابليت هاي موردنياز براي اجراي اولويت هاي فناورانه بكار مي رود. ارزيابي نيازهاي فناورانه نه تنها حوزه هاي ضعيف و مشكل ساز بنگاه را شناسايي مي كند، بلكه به مزيت هاي نسبي بنگاه نيز توجه داشته و آنها را مشخص مي سازد. در اين مقاله سعي داريم با استفاده از مدل ارزيابي نيازهاي فناورانه، سطح توانمندي هاي فناورانه وزارت نيرو را مورد بررسي و تحليل قراردهيم. اين مدل از 9 بعد سطح توانمندي بنگاه را مورد ارزيابي قرار داده و در هر يك وضعيت بنگاه را مشخص نموده و شكاف موجود را ارايه مي نمايد

One of the key factors of the failure of employing technology to gain competitive advantage in the developing countries firms is the lack of knowledge and understanding of the firm technological capabilities level and using them in the direction of relative advantages. Technological needs assessment is a tool used for determining the required capabilities to implement technological priorities. Technological assessment not only identifies the weak and problematic areas of the firm, but also takes relative advantages of the firm into consideration and defines them. In this paper, it is tried to study and analyze technological capabilities level of the Ministry of Energy using technological needs assessment model. This model has evaluated the capability level of the firm from 9 aspects, and has determined the firm status in each of them. Finally, in order to reduce the existing gap some suggestions are offered.