مقايسه عناصر ادب در زبان‌هاي كره‌اي و فارسي

Deference in Korean Language and Farsi

مقاله حاضر به بحث درباره پديده ادب و مقايسه آن در زبان‌هاي كره‌اي و فارسي مي‌پردازد. داده‌هاي تحقيق مقاله به‌صورت مشاهده ميداني و اسنادي در يك دوره دوساله در كره جنوبي مورد بررسي قرار گرفته و ضمن تبادل نظر مستقيم با دانشجويان كره‌اي در كره و ايران تكميل شده است. ادب در مفهوم عام، پديده‌اي جهاني به شمار مي‌آيد و در فرهنگ هر جامعه ريشه دارد، اما در هر زبان به‌صورتي متفاوت جلوه‌گر مي‌شود. زبان‌هاي كره‌اي و فارسي، به رغم تعلق به دو خانواده زباني متفاوت، از عناصر و نشانه‌هاي اين پديده به‌طور گسترده‌اي بهره گرفته‌اند و از اين منظر، وجوه مشترك دارند. بين دو جامعه ايران و كره، شباهت‌هايي به لحاظ تاريخي، فرهنگي و ديني ملاحظه مي‌شود. به‌ويژه، در جامعه كره، نظام اجتماعي طبقاتي و آيين ديني كنفوسيوس از عوامل موثر در شكل‌گيري عناصر ادب شمرده مي‌شوند. ادب و احترام در زبان كره‌اي، پيش از اين ساختاري بسيار پيچيده داشته و در قالب هفت سطح يا سبك بيان بوده است. اين ساختار امروزه به سادگي گراييده است و در چهار سبك رسمي، مودبانه،‌صميمي و ساده خلاصه مي‌شود. در اين زبان نمي‌توان جمله‌اي را بدون استفاده درست از نشانه‌هاي ادب در يكي از سبك‌هاي چهارگانه ادا كرد. نشانه‌هاي ادب اغلب دربرگيرنده پسوندهاي ويژه فعلي‌اند كه به همه افعال زبان كره‌اي مي‌پيوندند. گذشته از پسوندهاي فعلي، كاربرد برخي عناصر واژگاني، همچون فارسي، به ابراز ادب اختصاص دارد. صرف اسم‌ها، صفت‌ها و ضميرها در چهار سبك ياد شده بخش ديگري از ساختار ادب در زبان كره‌اي را تشكيل مي‌دهد.

The present study attempts to compare the concept of “deference” in Farsi and Korean. Data gathering happened in a two years study in South Korea, and Korean students in Korea and Iran were interviewed.Deference is a culturally-rooted universal concept. However, it appears differently in various languages. Persian and Korean, though from different linguistic families, have both applied signs and elements of deference and this is their common aspect. There are some aspects of historical, religious, and cultural similarities between Iranian and Korean societies which may account for this. Social hierarchy and Confuciusian rituals play an important role in the system of deference in Korean society. Deference construction used to be very complicated in the Korean language, but nowadays it is simple; as a result, the seven-level system of expressions is transformed into a four-level one, emphasizing formality, politeness, intimacy, and simplicity. No sentence in Korean could be expressed unless one of these deference signs are involved. Deference signs are usually verbal suffixes included in all Korean verbs. Furthermore, as in the Persian language, there are some special words in Korean which exclusively express deference.