دوجهاني‌شدن‌ها و ارتباطات بين‌تمدني: تحليل روشمند ارتباط فرهنگي در جهان

Dual Globalization and Inter-civilizational Communications; The Methodical Analysis of Cultural Relations in the World

فرايند جهاني‌شدن يا جهاني‌سازي‌هاي ايديولوژيك جديد كه معلول ظهور «صنعت ارتباطات جهاني » است، منشا سرعت بخشيدن به «فراملي‌شدن » فرهنگ‌ها و تمدن‌ها شده است. در واقع جهاني‌شدن، منشا ظهور دو گفتگوي جهاني متضاد يعني «گفتگوي جهاني ارادي» و «گفتگوي جهاني غيرارادي» همزمان در جامعه بشري شده است. پيش از ظهور صنعت ارتباطات جهاني يا به تعبير مكتب فرانكفورد «صنعت جهاني فرهنگ » اعضاي تمدن‌هاي جهان امكان دسترسي همزمان و تنفس فرهنگي در فضاي واحد را نداشتند، به عبارتي «فضا‌هاي تمدني»، متفاوت و دورافتاده از يكديگر بودند و در عين حال بر همديگر اثر مي‌گذاشتند و از يكديگر تاثير مي‌گرفتند اما اين فرايند طي يك روند طولاني تاريخي صورت مي‌گرفت. با ورود به عصر ارتباطات و «يكي شدن فضاي ارتباطي »، فصل جديد و گريزناپذيري در مواجهه تمدن‌ها با يگديگر تحقق پيدا كرده كه نيازمند بازنگري جدي در فرايند گفتگوي تمدن‌هاست و لزوماً تحليل‌هاي برخاسته از دوره مدرنيته پاسخگوي تحليل‌ها و گفتگو‌هاي دوره جديد نيست. با سرعت گرفتن صنعت حمل‌ونقل و ظهور جهاني مجازي، جهان هم در فضاي فيزيكي و هم در فضاي مجازي كوچك شد و در اين دو جهان كوچك‌شده فيزيكي و مجازي، گفتگوي بين‌فرهنگي و بين‌تمدني، بازتعريف معنايي متفاوتي پيدا مي‌كند. در اين مقاله تلاش مي‌شود ابتدا تحليل دقيقي از مفهوم تعميم‌يافته گفتگو كه متكي بر تفسير هرمنوتيك «متن» مي‌باشد، ارايه شود و سپس تعامل «متن» گفتگوي بين‌تمدني را در ارتباط با «زمينه»هاي فرهنگي، اقتصادي و سياسي ناظر بر جهان مورد بحث قرار گيرد. با تحليل ارتباط بين «متن » و «زمينه » است كه به تاثير فرايند جهاني‌شدن بر فرايند گفتگو منتقل خواهيم شد. با چنين تفسيري، چهار نگاه كلان تاريخي را به تمدن‌ها مي‌توان ارايه نمود كه نقطه پاياني اين مقاله خواهد بود. اين چهار نگاه بر منطق رياضي نگاه به آغاز و استمرار روند تمدن‌ها تكيه زده است كه عبارتند از: نگاه اروپامحوري نسبي ، اروپامحوري مطلق، امريكامحوري ، و نگاه چندمحوري به تمدن‌ها. در جمع‌بندي، نگاه جديدي كه منتزع از فضاي عمومي جهان به تمدن‌ها يعني نگاه جهان‌گرايي به تمدن‌هاست، مورد بحث و مداقه قرار خواهد گرفت.

The globalization or the new ideological globalizings resulted from Global Communication Industry; both have accelerated the trans-nationalization of cultures and civilizations. In another word, globalization simultaneously has created two voluntary and involuntary global dialogues in the world. Before the emergence of global communication industry or as the Frankfort School has called “global communication industry”, members of the world civilizations had no access to the simultaneous and shared cultural spheres. Although the civilizational spheres were far apart but at the same time they could impact each other in a very long historical process. Entering to the communications era or the single space of communications, an new and inevitable season of civilization`s confrontations emerged which need serious overview in dialogue among civilization. Necessarily the analyses derived from modernity are not sufficiently applicable to these days’ dialogues. With the rise of transportations industry and emergence of virtual space, the world in both virtual and real sphere is minimizing and in this minimized virtual and real world the inter- civilizational and inter- cultural dialogue both need new definitions. This article aims to offer the generalized definition of “Dialogue”, which is based on hermeneutics and later the relation of “Text” in inter-civilizational dialogue and the economic, political and cultural context will be discussed afterwards. We will reach to influence of globalization on dialogue process by analysis of Text and Context`s relations. Having this perspective, four grand historical approaches could be existed; These four approaches based on mathematical look to the beginning and continuation of civilizations, are: Euro-centrism, Americo- centrism, Poly- centrism to civilization. As a conclusion, a new approach derived from global sphere`s to civilization, universalism to civilizations will be discussed.