رابطه ي سبك خودگويي و مشكلات عاطفي در دانشجويان

The relationship between self-talk style and emotional difficulties in students

مقدمه: سبك خودگويي، هسته ي مركزي در تنظيم شناختي رفتاري است كه نقش مهمي در ايجاد و تداوم مشكلات عاطفي دارد. با شناخت سبك خودگويي و مولفه هاي آن مي توان به خودكنترلي كه در احساس خودكارآمدي افراد تاثير به سزايي دارد، دست يافت. پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه ي خودگويي و مشكلات عاطفي در دانشجويان دانشگاه پيام نور مشهد انجام شد. روش كار: در اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي، 375 نفر از دانشجويان دانشگاه پيام نور مشهد در سال 1389 به روش نمونه گيري داوطلبانه انتخاب شدند. براي ارزيابي خودگويي و مشكلات عاطفي از پرسش نامه ي خودگويي (ST) كالوت و همكاران و مقياس افسردگي، اضطراب و استرس (DASS) استفاده شد. داده ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندمتغيري، تحليل شدند. يافته ها: نتايج همبستگي پيرسون نشان مي دهد كه خودگويي منفي، رابطه ي مثبت معني داري با دو مولفه ي افسردگي و اضطراب دارد (001/0P?) در حالي كه با استرس، همبستگي معني داري را نشان نمي دهد. هم چنين خودگويي مثبت با استرس، رابطه ي منفي معني داري دارد (05/0P?). نتايج تحليل رگرسيون نيز نشان مي دهد خودگويي منفي در پيش بيني افسردگي و اضطراب (001/0P?) و خودگويي مثبت در پيش بيني استرس، توان بيشتري دارند (05/0P?). نتيجه گيري: سبك خودگويي در پيش بيني مشكلات عاطفي دانشجويان نقش دارد. با افزايش آگاهي و حساسيت شناختي از طريق آموزش هاي لازم جهت تغيير سبك خودگويي مي توان به ارتقاي سلامت روان و عملكرد دانشجويان كمك نمود.

Introduction: Self-talk style, which is the core set of cognitive- behavioral regulation that plays a crucial role in creating and continuing of emotional disturbances. By recognition of self talk style and its components, one can access to self control which has noticeable effect on self efficacy. This study was aimed to investigate the relationship between self talk and emotional difficulties in Payam-e-Noor University of Mashhad students. Materials and Methods: In this descriptive-correlation study, 375 students of Payam-e-Noor University of Mashhad were selected using voluntary sampling in 2010. Self Talk Inventory (ST) and Depression, Anxiety and Stress Scale (DASS) were employed for assessment of self talk and emotional difficulties. Data were analyzed applying Pearsonʹs correlation coefficient and multiple regression analysis. Results: The results of Pearson’s correlation coefficient indicated that negative self talk is significantly associated with depression and anxiety (P?0.001) but not with stress. On the other hand, there was strong negative relationship between positive self talk and stress (P?0.05). Moreover, the results of regression analysis also showed that negative self talk can better predict depression and anxiety )P?0.001), while positive self talk can predict stress (P?0.05). Conclusion: Self talk style can predict students’ emotional difficulties. By increasing cognitive awareness and sensitivity through special training aimed to alter self talk style, we can promote students’ mental health and function.