بررسي رابطه بين محافظه‌كاري در گزارشگري مالي و ميزان نگهداشت وجه نقد

The Relation between Conservatism in Financial Reporting and Cash Holdings

هدف اين پژوهش، مطالعه رابطه بين محافظه كاري در گزارشگري مالي و ميزان نگهداشت وجه نقد شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. در اين پژوهش براي تعيين محافظه‌كاري از مدل گيولي و هاين ( 2000 ) و براي اندازه گيري ميزان نگهداشت وجه نقد از دو مدل اوزكان و اوزكان ( 2004 ) و اپلر و همكاران ( 1999 ) استفاده شده است. تعداد 54 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره ي زماني 1389-1384 به عنوان نمونه انتخاب و جهت آزمون فرضيه ها از داده هاي تلفيقي با اثرات ثابت و نرم افزار اقتصادسنجي ايوي يوز6 استفاده شده است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه طي دوره مطالعه، محافظه كاري بر ميزان نگهداشت وجه نقد، تاثير نداشته است. ديگر نتايج حاكي از آن است كه شركت هاي بزرگ تر و شركت هاي داراي ساير دارايي هاي جايگزين وجه نقد، وجه نقد كم تري نگهداري مي كنند. اين در حالي است كه شركت هاي داراي هزينه فرصت سرمايه گذاري بيش تر، وجه نقد بيش تري دارند.

This research investigates the relation between conservatism in financial reporting and cash holdings of companies Listed in TSE. In this study, Givoley & Hyan (2000) model has been to determine conservatism and Ozkan & Ozkan (2004) and Opler et al. (1999) models were used to measure cash holdings magnitude. To do this, a sample of 54 listed companies during 2007-2011 was investigated and hypotheses were tested via pooled fixed effect data and Eviews 6 software. Findings indicate that conservatism doesn’t affect cash holdings. Also, results show that larger companies and the companies with substituted liquid assets hold less cash. However, the companies with more opportunity cost hold more cash.