بررسي وضعيت توانمندسازي روانشناختي در بيمارستان‌هاي استان قم

Study of Psychological Empowerment in Hospitals of Qom Province, Iran

زمينه و هدف: مطالعه مولفه‌هاي توانمندسازي كاركنان، به‌منظور فهم فرآيند توانمندسازي و بالا بردن ظرفيت سازمان جهت ايجاد جو تواناسازي ضروري است. ديدگاه‌ها و پنداشت‌هاي كاركنان در اتخاذ تصميمات اداره و سازمان، همچنين در همكاري، مشاركت و رضايت شغلي آنها تاثيرگذار است. اين تحقيق با هدف بررسي بيمارستان‌هاي دانشگاه علوم پزشكي قم نسبت به ميزان برخورداري كاركنان از مولفه‌هاي توانمندسازي در سال 1390 صورت گرفت. روش بررسي: اين مطالعه به روش توصيفي - مقطعي بر روي ?65 نفر از كاركنان بيمارستان‌هاي دانشگاه علوم پزشكي قم انجام شد. نمونه‌ها به‌صورت طبقه‌اي تصادفي به نسبت مساوي از بيمارستان‌ها انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌اي با 15 سوال بسته پاسخ، به‌علاوه خصوصيات دموگرافيك بود. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي و تحليلي صورت گرفت، و جهت تعيين اختلاف ميان گروه‌ها از آزمون مستقل تي و آناليز واريانس استفاده شد. سطح معني‌داري 05/0p < در نظر گرفته شد. يافته‌ها: ميزان برخورداري كاركنان بيمارستان‌ها از مولفه‌هاي توانمندسازي، با ميانگين 89/3 در وضعيت مطلوبي قرار داشت. ديدگاه كاركنان نيز نسبت به اين مقوله متفاوت بود. بين ديدگاه‌ زنان با مردان در مولفه احساس معني‌دار بودن شغل، اختلاف معني‌داري وجود داشت. همچنين مولفه‌هاي توانمند‌سازي روانشناختي با سن، رشته تحصيلي، سطح تحصيلات و نوع بخش يا واحد فعاليتي در فاصله اطمينان 95%، ارتباط معني‌داري نداشتند (05/0 < p). بين سابقه خدمت افراد با مولفه احساس موثر بودن نيز از لحاظ آماري رابطه معني‌داري مشاهده شد. نتيجه‌گيري: طبق نتايج اين مطالعه، ميزان برخورداري كاركنان بيمارستان‌هاي دانشگاه علوم پزشكي قم از مولفه‌هاي توانمندسازي در سطح قابل‌قبولي بوده است. لذا پيشنهاد مي‌گردد مديران دانشگاه به توانمندي‌هاي كاركنان جهت سپردن مسيوليت به آنها بيشتر توجه نموده و با برنامه‌ريزي‌هاي خود جهت ايجاد جو توان‌افزا، سعي وافر به عمل آورند تا از ميزان بالاي توانمند‌سازي به‌عنوان نقطه قوت بهره لازم را ببرند.

Background and Objectives: It is necessary to study employees’ empowerment components to realize the empowerment process and enhance the organizationʹs capacity to make empowerment atmosphere. Employeeʹs viewpoints and attitudes affect organizational decision making and also their cooperation, partnership, and job satisfaction. Current research was done to study the empowerment components of the employees of the hospitals of Medical University of Qom in year 2011. Methods: This study was done using descriptive cross-sectional method on 365 employees of the hospitals of Qom University of Medical Sciences. The samples were equally selected from the hospitals using a stratified random method. The research tool was a questionnaire consisting of 15 closed-answer questions plus demographic characteristics. Data analysis was done using descriptive and analytical statistics. Independent t-test and analysis of variance was used to determine the intergroup differences. Results: The amount of the hospital employees’ empowerment components with a mean of 3.89 was in good condition. Also, the employeesʹ attitude toward this category was different. There was a significant difference between men and womenʹs attitude toward job meaningfulness. There was no significant association between psychological empowerment indices and age, academic discipline, education level, and the type of unit or wardʹs activity with confidence interval of 95% (p > 0.05). There was also a statistically significant association between employeesʹ work experience and the component of sense of effectiveness. Conclusion: According to the results of this study, the amount of empowerment components in the employees of hospitals of the Qom University of Medical Sciences was in acceptable level. Therefore, it is suggested that university managers pay more attention to employeesʹ capabilities for assigning more responsibilities to them, and make much effort by their programming to make an empowerment atmosphere, so that their high empowerment level will be their strength point.