چكيده فارسي :
هدف: هدف اين مطالعه، تعيين اعتبار پارادايم شخصيتي در مطالعه و پيش‌بيني كارآفريني بود. روش: اين مطالعه به شيوه علي- مقايسه‌اي و بر روي 120 نفر (60 نفر كارآفرين و 60 نفر غير كارآفرين) كه با روش نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شده بودند، انجام شد. اين دو گروه، سپس به پرسشنامه‌هاي استانداردشده انگيزه موفقيت، منبع كنترل، عزت نفس، گرايش به خطرپذيري، نوآوري، استقلال، آغازگر بودن، احساس نسبت به ديگران، رهبري، مسيوليت، پشتكار و انرژي فيزيكي پاسخ دادند.
نتايج: نتايج نشان داد كه دو گروه تنها در مورد سه متغير از دوازده متغير شخصيتي: كنترل شخصي، انگيزه موفقيت و انرژي با يكديگر تفاوت معنادار داشتند. نتايج تحليل رگرسيون لجستيك نيز نشان داد كه تنها سه متغير كنترل شخصي، انگيزه موفقيت و مسيوليت توانستند كارآفريني را پيش‌بيني كنند.
بحث و نتيجه‌گيري: پارادايم‌هاي شخصيتي در مطالعه كارآفريني، با مسايل و چالش‌هاي جدي مواجه هستند. يافته‌هاي اين پژوهش، ادعاي آن دسته از محققاني را كه از "بحران پارادايم‌هاي شخصيتي" در مطالعه كارآفريني سخن مي‌رانند تاييد كرده است.
چكيده لاتين :
The aim of this study was to determine the validity of personality paradigm in study and prediction of entrepreneurship. To this aim, causal-comparative method was used. Data were collected from two groups of entrepreneurs (n=60) and non-entrepreneurs (n=60). The two groups then responded to an standardized questionnaire of Achievement motive, Personal control, Self-esteem, Risk-taking, Innovation, Autonomy, Self-starter, Sense to others, Leadership, Responsibility, Perseverance and Physical energy. The results showed a significant difference between entrepreneurs and non-entrepreneurs regarding Personal control, Achievement motive and Energy. Logistic regression analysis showed that only three variables, of Personal control, Achievement motive and Responsibility are able to predict the entrepreneurship. Basing entrepreneurship research on personality paradigm is confronted with serious challenges. Findings of this research support those researchersʹ idea concerning “Personality Paradigm Crisis” in inquiry of entrepreneurship.
