مقايسه «وجود و ماهيت» در فلسفه توماس آكوييني و ملاصدرا

Existence-Essence in Philosophy of Thomas Aquinas and Mulla Sadra

انديشه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي توماس آكوييني و ملاصدرا با اتكا بر اعتقادات مذهبي و ديني بر شالود‌‌‌‌‌‌‌ه كلمه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ «وجود» بنا شده است. توماس در ميان فلاسفه مسيحي قرون وسطي تفوق فعل وجود را بر ذات كاملاً درك كرد. درواقع آن‌چه براي توماس در مرتبه اول اهميت قرار دارد، اولويت هستي و وجود است و ملاصدرا نيز در فلسفه اسلامي با قراردادن وجود (و نه موجود) به عنوان موضوع مابعدالطبيعه، انقلاب بنياديني در تفكر اسلامي به وجود آورد. هرچند توماس و ملاصدرا، در اعتقاد به وجود اعلي و صفات او با يك‌ديگر اختلاف نظري ندارند، هنگام بيان و وصف و در خصوص تشريح ساختار وجود، مغايرت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هايي ميان آنان بروز مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌كند. در اين مقاله كوشيده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ايم به مقايسه آرا و انديشه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي اين دو فيلسوف در خصوص مباحث هستي و ذات يا وجود و ماهيت بپردازيم.

Thoughts of Thomas Aquinas and Molla Sadra, because of relying on religious beliefs, are based on the word “Existence”. Among the philosophers of middle ages, Thomas Aquinas grasped the prominence of existence on essence. What for Thomas has the first importance, in fact, is the prominence of existence, and also Molla Sadra in Islamic philosophy, with taking the existence (not existent), as the issue of metaphysics, created a new revolution in Islamic thought. However Thomas Aquinas and Molla Sadra have no difference in believing in supreme essence and its attributes, but in expressing, describing and explaining the structure of essence, they have some differences. Here, we tried to compare this two philosopher’s opinions on the issue of being and essence, or existence and essence.