عوامل موثر بر خودكارآمدي تحصيلي و ارتباط آن با موفقيت تحصيلي در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي بوشهر سال 92-1391

Factors Affecting Academic Self-Efficacy and Its Association with Academic Achievment among Students of Bushehr University Medical Sciences 2012-13

مقدمه: خودكارآمدي به عنوان يك عامل انگيزشي، منجر به افزايش عملكرد تحصيلي و كاهش استرس مي‌شود. بنابراين شناسايي عواملي موثر بر خودكارآمدي مي‌تواند تاثير بسزايي در موفقيت تحصيلي دانشجويان و پيشرفت نظام آموزشي داشته باشد. هدف از اين مطالعه بررسي عوامل موثر بر خودكارآمدي تحصيلي و ارتباط آن با موفقيت تحصيلي دانشجويان است. روش‌ها: اين مطالعه مقطعي با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي منظم در 428 دانشجوي دانشگاه علوم پزشكي بوشهر در سال تحصيلي 92–1391 انجام شد. موفقيت تحصيلي دانشجويان به وسيله معدل ترم اخير دانشجويان سنجيده شد. اطلاعات توسط پرسشنامه دموگرافيك و 4 پرسشنامه استاندارد شامل پرسشنامه خودكارآمدي تحصيلي، استرس تحصيلي، حمايت اجتماعي چند بعدي و انتظار پيامد دانشجو جمع‌آوري شده و سپس اطلاعات با آزمون‌هاي آماري توصيفي و استنباطي تجزيه و تحليل گرديد. نتايج: در اين مطالعه بين خودكارآمدي تحصيلي با موفقيت تحصيلي (018/0=, p116/0=r)، نوع استرس (003/0=, p142/0-=r) و واكنش به استرس (001/0=, p623/0-= r)، حمايت اجتماعي خانواده (004/0=, p134/0=r) و افراد مهم (000/0=, p214/0=r) رابطه وجود داشت. در مدل رگرسيون خطي، واكنش به استرس (001/0= pو196/0-=B) و حمايت اجتماعي افراد مهم (001/0=p و197/0=B) به عنوان سازه‌هاي پيشگويي‌كننده خودكارآمدي شناسايي شد. نتيجه‌گيري: خودكارآمدي تحصيلي عامل تاثير گذار بر موفقيت تحصيلي بود كه جهت بهبود آن مي‌توان با طراحي مداخلات مناسب از استراتژي‌هايي جهت كنترل استرس تحصيلي و حمايت اجتماعي خانواده و اساتيد استفاده نمود.

Introduction: As a motivating factor, self- efficacy increases academic performance and decreases stress. Therefore, determining factors influencing self- efficacy could be significantly useful in improving students’ academic achievement and consequently development of educational system. The aim of this study is to investigate factors affecting academic self efficacy and its association with academic achievement. Methods: This descriptive cross-sectional study was conducted through systematic random sampling method among 428 students of Bushehr University Medical Sciences during 2012-2013 academic years. Students’ academic achievement was evaluated using their Grade Point Average (GPA) of preceding semester. Data was collected by demographic questionnaire and 4 standard scales including academic self efficacy, academic stress, multidimensional social support, and student outcome expectancy. Then data was analyzed using descriptive and inferential statistical tests. Results: Significant correlations were observed between self-efficacy and, academic achievement (r=0.116, p=0.018), stress type (r=-0.142, p=0.003), reaction to stress (r=-0.623, p=0.001), family support (r=0.134, p=0.004), and other valued persons’ support (r=0.214, p=0.000). In liner regression model, predictor constructs of self-efficacy were identified to be reaction to stress (B=-0.196, p=0.001) and other valued persons’ support (B= 0.197, p=0.001). Conclusion: Academic self-efficacy is an effective factor on academic achievement and it can be improved by designing appropriate interventions to control academic stress and increase the level of support by family and teachers.