طراحي يك مدل حمل و نقل در حوزه ي بحران: مدل سازي و حل ابتكاري

Introducing a Disaster Relief Routing Problem:Mathematical Formulation and Heuristic Approach

بحران هاي طبيعي (مانند زلزله، سيل، طوفان) به دليل ماهيت غيرمترقبه بودنشان، خسارات سنگين و جبران ناپذيري را به ملت ها وارد مي كنند. با بروز شرايط بحراني و در نتيجه كاهش توانمندي ها به دليل آسيب‌ديدگي زيرساخت‌ها، تقاضا براي كالاها و خدمات لجستيكي افزايش مي‌يابد. فرآيندهايي كه در هنگام امدادرساني پس از وقوع يك بحران به انجام مي رسند، لازم است به نحوي برنامه ريزي شوند تا در كوتاه ترين زمان ممكن پاسخ گوي نياز آسيب ديدگان باشند. در اين بين نحوه ي توزيع كالاها و خدمات امدادي از جايگاه ويژه اي برخوردار است. مدل معرفي شده در اين مقاله به ارايه ي سياستي جديد و كاربردي براي توزيع كالاهاي مورد نياز آسيب ديدگان با شروع از چند انبار مركزي مي پردازد. از آنجايي كه در عمل امكان امدادرساني مستقيم، به تك تك آسيب ديدگان وجود ندارد؛ در اين مسيله، فرض كاربردي و جديدي را به منظور تسريع در امدادرساني در نظر گرفتيم كه به دو طريق تقاضاي نقاط تامين مي شود: يا نقاطِ تقاضا مستقيماً توسط وسايل نقليه ملاقات مي شوند يا توسط نقاطِ ملاقات شده، پوشش داده مي شوند. هدف نهايي در اين مسيله حداقل سازي زمان امدادرساني (مجموع زمان هاي سفر وسيله ي نقليه و زمان طي مسيرِ آسيب ديدگان به طور پياده تا نقاط ملاقات شده) است. مدل ارايه شده بر روي مجموعه اي از داده هاي توليد شده مورد بررسي قرار گرفته است. به علت محدوديت روش دقيق در پاسخ دهي در زمان معقول با كيفيت مناسب، روشي ابتكاري ارايه شده است كه به حل مسيله در زماني بسيار كوتاه و با كيفيتي خوب پرداخته است.

Different natural and man- made disasters result in damage of several part of a country. Sometimes these happenings are unrecoverable and demolish critical infrastructure or reduce total efficiency of public systems. In such cases, a proper plan for distribution of vital goods plays an important role in the quality of delivered services. The proposed model in this article looks for the best strategy of humanitarian aiding relief. There are some homogenous vehicles in each depot to distribute aiding packages among demand points. Since it is not possible to visit all injured people directly, they are allowed to receive their demands within easy walking distance to nearby locations that are visited by a vehicle. The main goal is to minimize the total serving time (as a function of distance) which consist of traveled distance by vehicles and people. We apply some new set of data to investigate the result of the model. Since solving of this problem (even for small size of it) optimally is time-consuming, we also introduce a heuristic method to obtain proper solution in a reasonable time.