تاثير پردازش شناختي و پردازش مجدد هولوگرافيك بر بهبود دانش‌آموزان داراي علايم پس آسيبي (پس از سانحه)

Impact of cognitive processing and holographic reprocessing on posttraumatic symptoms improvement amongst Iranian students

هدف: هدف اين مطالعه، بررسي تاثير پردازش شناختي و پردازش مجدد هولوگرافيك بر بهبود دانش آموزان داراي علايم پس آسيبي است. روش: طرح مطالعه حاضر شبه آزمايشي است و جامعه آماري آن را دانش آموزان پسر مقاطع اول، دوم و سوم دبيرستان هاي شهر اروميه در سال تحصيلي 90-89 تشكيل مي دهند (10286 =N). بعد از اجراي پرسش نامه غربال گري حوادث آسيب زا و آزمون90 سيوالي فهرست علايم (SCL-90 R) براي يك هزار نفر، 129 نفر با تجربه آسيب و نمره بيش از 90 در آزمون SCL-90R شناسايي و از بين آنها 60 نفر به تصادف انتخاب و بعد از مصاحبه باليني در سه گروه درمان پردازش شناختي(20=n)، درمان پردازش مجدد هولوگرافيك (20 =n) و گروه پلاسيبو (20 =n) به تصادف جاي گرفتند. هر سه گروه در مراحل پيش و پس آزمون به چك ليست علايم آسيب كودكان پاسخ داده و داده هاي به دست آمده با استفاده از آزمون‌هاي مانكوا و بونفروني تحليل شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه در نمره كلي آزمون چك ليست علايم آسيب كودكان (به ويژه در ابعاد اضطراب، افسردگي، اختلال استرس پس از سانحه و تجزيه) بين سه گروه تفاوت آماري معنادار وجود دارد. نتيجه گيري: بر اساس اين نتايج، روش هاي پردازش شناختي و پردازش مجدد هولوگرافيك در كاهش نشانه هاي كلي آسيب شناختي دانش آموزان آسيب ديده به يك اندازه اثر بخش بودند ولي پردازش شناختي بر افسردگي مرتبط با آسيب و پردازش مجدد هولوگرافيك بر اضطراب، اختلال استرس پس از سانحه و تجزيه مرتبط با آسيب اثر بيشتري داشتند.

Objective: The aim of current study was to examine the impact of cognitive processing and holographic reprocessing on posttraumatic symptoms improvement. Method: This semi-experimental study targeted a sample size comprising boy students at first, second and third high school grades in Uromia (N=10286). Having utilized traumatic events screening inventory and SCL-90 R on 1000 randomly selected subjects, 129 students were recognized to have experienced traumatic events. The clinical interviews were conducted on sixty who were likewise randomly selected. Then, the selected sample was randomized into three groups subjected to cognitive processing therapy, holographic reprocessing and placebo. In pre- and post-test settings, these groups responded to the traumatic symptoms checklist. Collected data were analyzed via MANCOVA and BONFRONY tests. Results: Our results indicated a significant deference among the three groups with regard to total traumatic symptoms checklist score and especially for anxiety, depression, posttraumatic stress disorder, and dissociation dimensions. Conclusion: according to these results, the two the rapeutic approached appeared to be equally effective in reducing total posttraumatic symptoms. However, cognitive processing was a more effective method for trauma-related depression and holographic reprocessing a more effective approach for trauma-related anxiety, dissociative symptoms and PTSD.